Algılayıcı ve zeki olan Abyssinian kolay eğitilir. Uyanık, oldukça yetenekli ve canı isteyince sokulan sevgi dolu bir kedidir. Her zaman kendisine meşgul olacak bir şeyler bulabilir. Renkleri Yanık kahverengi, kızıl ve mavi olabilen tüyler bazen açık bazen de koyu renk bantlarla süslenir. Yanık kahve tonlarındaki tüylerde bantlar siyah veya koyu kahverengi olabilir. Kızıl tüylü kedilerde, çikolata rengi güzel bir kızılla birleşir ve sıcak bir görüntü verir. Mavi tüylerde ise açık gri-mavi ve arduaz grisi, fildişi rengi iç tüylerin üstünde değişik tonlarda yayılır. Bejimsi uçuk kahverengi tüylerin ise açıklı koyulu pembemsi bantları vardır. Her dört renkte de iç tüyler açık renkli ve parlak olurlar. Tüy Bakımı Ölü tüyleri almak için yapılan muntazam fırçalama ve ara sıra uygulanan tırnak kesimi bu kedinin bakımı için yeterlidir. Kökeni Afrika vahşi kedisine (Felis libyca) benzemesinin nedeni eski ingilizlerin abyssinian ırkını geliştirmek için yapmış oldukları titiz çalışmaların sonucudur. Diğerlerine kıyasla oldukça saf ve eski bir ırk olmasına karşın bu kedilerin antik Mısır'ın mumyalanmış kedilerinin direkt torunları olduğu söylenemez. 1860 ların karmaşık dönemlerinde kuzey Afrika'da görev yapan ingiliz subayların Abyssinia'dan aldıkları ilk hatıra kedilerden biri "Zula"dır. Bu ırkın İngiltere'de tanınması 1882 yılında oldu ve "ingiliz işaretlisi" olarak kabul edildi. 1919 da Abyssinian Kedi Kulübü kuruldu ve Abyssinian ismi bu kedi ırkı için resmen kabul edildi. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Bobtail'lerin kişilikleri tek kelimeyle tanımlanamayacak kadar mükemmeldir. Canlı, hareketli, tatlı, zeki ve sevgi doludur. Bu harika yaratıklar her kedi sevenin kalbini hemen fethederler. Renkleri Tüm renklerde ve desenlerde mevcuttur. Göz rengi genelde maviysede bazı kedilerde tüylerinin dominant rengine uygun olanları da vardır. Tüy Bakımı Düğümlenme sorunun olmayan tüyler ara sıra geniş ve ince dişli bir tarakla taranmak ister. Yıkamak istediğinizde yağ içeren şampuanlardan kaçının, çünkü o güzelim tüylerini yassı ve yapışık bir hale getirir. Kökeni 1960'larda hoş bir raslantıyla bulunan bu ırkın annesinin bir Siyam dişisi babasının ise kahverengi veya gri bir tekir olduğu tahmin ediliyor. Doğan yavrunun güzelliği karşısında artan ilgiyle beraber Birman, Himalayan, hatta Himalayan/Siyam ırklarının karışmasıyla bugünkü American Bobtail haline gelen bu güzel kedi artık maalesef fazla bulunmuyor. Ama hala uğraşan özverili yetiştiriciler bu ırkın yaygınlaşması için ellerinden geleni yapıyorlar. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Asil ve mantıklı bir kişiliğe, mükemmel sezgilere ve akılcı bir duyarlılığa sahiptirler. Meraklı davranışları ve hayata pozitif bakışlarıyla hemen dikkat çekerler. Kendileri gibi dışa dönük yaşamayı seven ve hayata olumlu bakan insanlar tarafından tercih edilen bu kediler, iki-üç yıl içinde çocukluktan ergenliğe geçerler. Taze et dışında, kutu konserve ve hazır mamalarda çok hoşlarına gider. Renkleri Doğal renkleri siyah olmasına rağmen diğer bütün renklerde tüylerle uyumludur. Tüy Bakımı Yumuşak-ipeksi ve bir o kadar da parlak olan tüyleri orantılı traş edildiğinde sağlıklı bir görünüm kazanırlar. Kökeni American Curl'ün hikayesi Joe ve Grace Ruga nın Californiadaki evlerinin göl kenarında Shulamit' i keşfetmesiyle başlar. Ruga çifti, 1981 yılında Shulamit ırkı kedilerinin dört yavrusunun ikisinin Shulamit gibi kıvırcık tüylü ve kıvrık kulaklı olmasına karşın, diğer ikisinin kıvrık kulaklı ve düz uzun tüylü doğmasıyla genetik çalışmalarına başlamışlar ve bu ırkı safkan hale getirmişlerdir. İlk kez 1983 yılında tanınmaya başlayan bu ırk 1986 yılında CFA ( Cat Federal Assocesetion ) tarafından saf ırk olarak kabul edilmiştir. 1991 yılında şampiyonalarda görülmeye başlayan Amerikan Curl ırkı 1993 yılında, iki farklı tüy uzunluğu ile kabul edilmiştir. Her renk ve tüy patendi kabul edilen ırkın en belirgin özelliği kulaklarının kıvrıklığı olarak kabul görmüştür. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Amerikan Keuda, oldukça hareketli ve atletik bir kedi ırkıdır. Çok iyi koşucudur ve kıvrak hareketleri vardır. Suda yüzmekten ve oynamaktan hoşlanır. Olukça zekidir. Yeni tanınan ve resmi olarak kabul edilen bir ırk olmasına rağmen aslında uzun yıllardan beri Teksas ve çevresinde çifliklerde doğal yaşam süren bir ırktır. Renkleri Bütün renk ve desenler kabul edilmektedir. Beyaz, siyah, mavi, kızıl, krem, çikolata, renklerinde gölgeli, tekir, kaplumbağa kabuğu gibi desenler ve çift renkli kediler olabilir. Tüy Bakımı Özel bir tüy bakımı yoktur. Fırçalama yeterlidir. Kökeni Keuda'nın ismi uzun yıllardır Texas, Oklahoma & New Mexico'da uygulanmakta olan "Kitten Evaluation Under Direct Assessment" (KEUDA), yani yavru kedilerde direkt değer biçme, değerlendirme programından gelmektedir. Amerikan Keudanın minyatür versiyonları da geliştirilmektedir. Geliştirilmesinde Egyptian Mau ırkının kullanıldığı düşünülmekle beraber bunu tam olarak destekleyen bir kanıt yoktur. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Zeki, atılgan ve oldukça hareketli olan bu kedileri; uyurken yada şekerleme sırasında akrobatik hareketler yaparken görmek mümkün. Bu sevimli hareketler özellikle fare avındayken kendileri için büyük bir heyecana dönüşebilir. Taze et ve mamaların dışında kemirebileceği besinlerden hoşlanır. Karışık tatlı kemikler herzaman tercihidir. Renkleri Bu ırkın genel renkleri siyah-krem ve kahvedir. Diğer renklere sahip American Shorthairlarda ise en temel özellik renklerinin açık olmasıdır. Ancak bu çikolata ve lila renginde olanlar için geçerli değildir. Klasik tabby modeli geniş işaretlerle kaplıdır Kuyruklarının üzerinde halkalar vardır Omuz lekeleri kelebek üzerindeki işaretleri andırır. Uskumru tabby modeli üzerinde açık ve koyu bantlar içerir. Koyu ve ince bir boyuna sahiptir Benekli tabby nin üzerinde kahve gümüş ve mavi renkler hakimdir. Parlak tüyler yeşil mavi altın göz renkleriyle uyumludur. Tüy Bakımı Tüylerinin sağlıklı ve düzenli fırçalanması gerekir. Ayrıca düzenli fırçalama kedilerin sahiplerine daha çabuk alışmasını sağlayacağı gibi kedi ile sahibi arasında kurulacak dostluk içinde önemli bir aşamadır. Kökeni Bu ırkın kökeni 1904 yılında ilk evcil kedi olan Buster Brown ırkına dayanır. İlk olarak Mayflower isimli Amerikan kargo gemisinin seyahati sırasında keşfedilen ve sürekli uzun gemi seyahatlerinde bulunduklarından hacılara benzetilen bu kedilerin asıl kökeni ingiltere olmasına rağmen Amerika olarak bilinir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Vahşi ve sert görüntüsünün altında oyuncu ve sevecen bir karakter yatar. Oyun oynamaktan büyük bir zevk alan bu ırkın kedileri iyi birer avcıdır. Bu yeteneklerinin gelişmesinde atik ve enerjik yapılarının etkisi büyüktür. Hareketli geçen günün sonunda derin bir uykuya dalmaya bayılırlar. Genelde doğal ve lifli yemeklerden hoşlanırlar. Renkleri Genelde sarı-beyaz ve siyah-sarı-beyaz renklerinin karışımından oluşan renklerde görülen bu ırk kedileri, beyaz, siyah, gümüş, siyah, krem, gri, duman, çikolata, lavanta gibi renklerde de görülebilir. Himalaya'nınki gibi göz renkleri karışık renkli ve içiçe halkalardan oluşmuştur. Tüy Bakımı Dayanıklı ve sağlıklı tüy yapısına sahiptirler. Dolgun, sık ve parlak tüylerin bakımına oldukça önem verilmeli, kıvırcık tüyleri fırça yada tarakla taranmalıdırlar. Kökeni İlk kez 1966' da Newyork'ta ortaya çıkmış, tüylerinin parlaklığı ve güzelliği ile dikkat çekmiştir. İlk olarak ırk özelliklerinin benzerliği nedeniyle shothair ırkı olarak kabul edilmiştir. 1978 yılında Kuzey Amerikada da görülen ırkın kedileri; yıllarca Amerikan kedi severler tarafından pek beğenilmese de tüyleriyle her zaman gündemde kalmayı başarmışlardır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Tam anlamı ile sahibine tapan ve onu her yerde takip eden Ankara kedisi enerjik, oyuncu, zeki ve meraklı bir kedidir. Evine oldukça düşkün olan Ankara kedileri insanlar ile ilişkilerinde oldukça yakın ve uyumludur. Meraklı ve araştırmacı yapısı ona oyuncu özelliğide katmıştır. Bunun yanında kararlı bir yapısı olması da meraklı kimliğinin bir sonucu olarak görülebilir. Eğer aklına bir şey koyduysa mutlaka yapacaktır. Kendine özgü eğlence anlayışı ve gösteri merakı nedeniyle onu evde mobilyalar üzerinde gezinirken, hayali avını yakalarken veya yumaklar ile oynarken görmek ve onunla hiç sıkılmadan eğlenceli dakikalar geçirmek mümkündür. Renkleri Ankara kedisinin tüy rengi uzun yıllar tartışma konusu olmuştur. Çünkü melezlemeler nedeniyle farklı renklerde, bol tüylü Ankara kedileri yetiştirilmiştir. Ancak ırk özelliği olarak beyaz renk kabul görmüş ve literatürlere saflığının belirtisi olarak geçmiştir. Tüy Bakımı Uzun ve ipeksi tüyleri sık tarama gereksinimini doğurmaktadır. Düzenli olarak taranması gerekir. Aksi halde açılması güç kıtık problemi yaşanabilir. Kökeni Uzun tüylü kedilerin atası olarak kabul edilen ve Avrupada Angora olarak tanınan Ankara kedisi çoğu zaman İran kedileri ile karıştırılmış ve Amerikada İran kedisi olarak tanınmıştır. Türkiyede üretilen ve saf Türk kedisi olan bu ırkın anavatanı ve kökeni Ankara yöresidir. İlk kez 1620-1625 yılları arasında Haçlı seferleri döneminde bir Fransız bilim adamının ülkesine dönerken götürdüğü bir kaç beyaz Ankara kedisinin üretilerek seçkin bir şekilde dağıtılması ile Avrupada tanınmış ve büyük ilgi görmüştür. 17.yy.da İtalyada tanınan Ankara kedisi için özel dernekler kurulmuştur. Bu derneklerden en önemlisi olarak sayılabilecek ve halen çalışmalarını sürdüren Club Angora Turco Pietro Della Valle isimli dernek Ankara kedilerinin üretimi ve gelişimi için çalışmakta ve yarışmalar düzenleyerak ırkın gelişimine katkıda bulunmaktadır. 18. yüzyılda Marie Antoniette ve 14. Louis gibi pek çok asil Ankara kedisinin hayranı olmuş ve Avrupada üretimi devam ettirilmiştir. 1962 yılında Amerikan askeri personeli tarafından bir çift Ankara kedisi Amerikaya götürülerek bu ırkın Amerikada da tanınmasını ve sevilmesini sağlamıştır. Bu gün Amerika ve Avrupada saf Ankara kedisi olarak üretimi yapılmaktadır. Ankara kedileri uzun yıllar boyunca İran kedisi ile melezlenmiş ve farklı renklerde uzun tüylü kediler elde edilmiştir. Bu nedenle soyu tükenme tehlikesi yaşayan Ankara kedilerinin saf ırk özelliği olan beyaz rengin korunması ve neslinin tükenmemesi için son yıllarda üretimine özen gösterilmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Burmese'nin sevecenliğini, Abyssinian'ın zeka ve çevikliğini, yerli kedilerinde sağlıklı ve güçlü yapısını almış mükemmel bir ev kedisidir. Sahibinin yanından ayrılmazlar ve evin içinde onunla birlikte dolaşırlar. Herzaman mutlu olan bu kediler, tek bir oyuncakla saatlerce oynacak kadar sabırlıdırlar. Çocuklarla ve diğer petlerle iyi anlaşan Australian Mist kucakta oturmaktan çok hoşlanır. Oldukça zeki kedilerdir. Oyun oynamaya her zaman hazır olan bu ırkın yavru kedileri, ergin kedilerden daha ağırbaşlı ve uysaldır. Renkleri Australian Mist noktalı ve mermer desenli, kahverengi, mavi, lila, çikolata, altın, şeftali renklerde olabilir. Desenleri karışık ve pusludur. Göze çarpan bu karışım gölgeli bir görünüm kazandırır. Tüy Bakımı Çok az tüy bakımı gereksinimi olan bir kedidir. Haftada bir kez yapılan 5 dakikalık kısa süreli bir fırçalama yeterli olur. Kökeni Avutralya'nın Sidney bölgesinde yerli kısa tüylü kediler, Burmese ve Abyssinian' ın karışımından oluşan, yeni tanınan melez bir ırktır. Önceleri Spotted Mist olarak tanınan ırk 1980 yılında Avustralya da bir şampiyonada birici olmuş ve daha sonra ırkın adı Australian Mist olarak tanınmıştır. Ancak bu isim resmi olarak 1998 yılında kayıtlara geçmiştir. Daha sonraki yıllarda Amerika ve Yeni Zelanda'ya da götürülerek tanınmış ve yetiştirilmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Aktif, sevecen, spora yatkın ve aynı zamanda hassas kedilerdir. Bu nedenle yalnız bırakılmaktan hoşlanmazlar. Bahçe yaşamına meyilli olmalarına rağmen sokakta yaşayamazlar. Açık teraslar, kuş banyoları vakit geçirmekten hoşlandıkları mekanlardır. Bu ırk, genelde sistemli, uyumlu ve düzenli insanlar tarafından tercih edilir. Renkleri Siyamlar gibi dört ana renkleri vardır. Ancak ırkın, çikolata rengi, mühür mavi ve lila mührü renklerine sahip kedilerinin göğüs kısımlarında yer alan krem tonları hemen dikkati çeker. Çikolata renkli kedilerde krem tonları, vücuda hafif gölgeli fildişini andıran bir hava verirken lila ve mühür mavi renge sahip kedilerde beyaz ve pembe renge dönüşür. Gözler tüm bu renklerde derin ve anlamlıdır. Tüy Bakımı Balineselerin tüylerinin biraz uzun bırakılması onları daha sevimli gösterir. Ayrıca tüylerinin düzenli olarak fırçalanması diğer kedi ırklarında olduğu gibi bu ırkın da çok hoşuna gidecektir. Kökeni Bu ırkın kökeni; Bali Denizi'nin güney kesiminde bulunan Asion şehridir. Irkın mesken tuttuğu bölge Bali Denizi'nin kuzeyine göre kültür ve nezaketten daha uzaktır. Bu nedenle ırkın karakterinde; uzun tüylü ırka mensup Siyam kedilerinin kibarlığı ve duygusallığı baskın değildir. Hatta bu ırkın davranışları eski yerli dansçıların figürlerine benzetilir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Uslu ve kararlı bir kedidir. Yürüyüşü, atılan objeleri sahibine geri getirmesi ve suyla oynaması tamamen Bengal'e özgüdür. Kedisel özelliği olan bağımsızlığına karşın aynı zamanda şefkatli ve dışa dönük de olabilir. Renkleri Tüm kahverengi benekli tekirler kabul edilir ama sarı, uçuk sarı, sarımsı kahverengi, altın ve turuncu olanları genelde daha fazla tercih edilir. Bengal kedisinin 3 renk gurubu vardır: leopar, kar leoparı ve mermer leopar. Benekler tesadüfi bir dağılımla veya yatay olarak sıralanır. Benekleri ise genellikle siyah, kahverengi, sarımsı kahverengi, çikolata ve tarçın renklerinin açıklı koyulu tonlarında olur. Çiçek gibi dağılan, ya da kızıl bir merkez etrafında dairemsi şekilde toplanan benekler tek tek olanlara tercih edilir. Tüy Bakımı Orta uzunlukta olan yumuşak tüyleri her gün bakım ister. En iyi bakım nazik fırça darbeleriyle ve yumuşak bir fırça kullanılarak yapılır. Kökeni Asya leopar kedisinin kaybolmaya yüz tutmuş esprisini yeniden yakalayabilmek için Jean Sudgen Asya'nın vahşi ormanlarında bulduğu orjinalleri bir çift ev kedisi ile 1963 yılında çiftleştirmiştir. Yetiştirme programı yirmi yıla yakın sürmüştür. Dr. Willard Centerwall ile 70 li yıllarda kediler üzerine çalışan Mrs. Jean Sudgen Mill desen, renk ve karakteristik olarak Asya leopar kedisini yeniden yaratmıştır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Edepli ve duygusal, enerji dolu ve oyuncudur. Birman kedisinin gözleri ve hayranlık uyandıran yüz ifadesi ister evcil olsun, ister vahşi onu diğer kedilerden ayırır. Renkleri Dört ana renk mevcuttur. Mühür noktalı, mavi noktalı, çikolata noktalı ve leylak noktalı. Mühür noktalı da beden tüyleri muntazam açık krem rengidir, hatta karnı ve göğsü daha da açık olabilir. Lekeleri fok balığı kahverengisidir, patiler ise beyazdır. Mavi noktalı da tüyler mavimsi beyaz ile uçuk fildişi rengidir, göğüs ve karın bölgesinde tamamen beyazlaşır. Çikolata noktalı kedilerde tüyler sabit bir şekilde fildişi rengidir. Benekleri sütlü çikolata tonlarında olup patileri beyazdır. Leylak noktalının tüyleri inci beyazıdır ve noktaları gri renktedir. Onun da patileri beyazdır. Her dört renkte de Birman kedilerinin gözleri morumsu mavidir. Tüy Bakımı Birman'ın uzun tüylerini hep iyi durumda tutabilmek için muntazam bakım yapılması gerekir. Kökeni Bugünkü Birman kedisinin ataları Burma'da ki eski Budist tapınaklara dayanır. Hindi-Çin'in rahipleri ve zengin pirinç yetiştiricileri Ölüm Tanrıçası ile konuşabildiğine inandıkları bu kedileri kutsallaştırmışlardı. Rahiplerle beraber Tibet'e bile giden kediler, Burma'lı bürokratların hediyesi olarak İngiliz ve Fransız subaylarla da Avrupaya gelmişlerdir. Fransa'da Burma'nın kutsal kedileri olarak adlandırılan bu ırk kısa tüylü Burmese ile karıştırılmamalıdır. Aslında Burmese kedisinin Burma ile hiç bir ilgisi olmadığından Burmese denilmesi de yanlıştır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Sessiz ve içine kapanık görüntüsüne rağmen, ev ortamıyla gerçekten ilgilidir. Pek belli etmesede kendi içinde sevgi doludur. Renkleri Hint leoparı gibi bu ırkın ana rengi siyahtır. Bakır ve altın renklerindeki gözleri her zaman parlaktır. Tüy Bakımı Mümkün olduğunca her hafta yıkanmalı ve fırçalanmalıdır. Kökeni Bombaylar; İlk olarak 1970'lerde ortaya çıkmış Burmese ve American Shorthair'in karışımından oluşmuş melez bir ırktır. 1976 yılında ırk olarak kabul edilerek kayıtlara geçen Bombaylar; parlak kışkırtıcı tüyleri nedeniyle Melanistik Afrika leoparına benzetilmiş ve bu isimle anılmıştır. Parlak ve çekici gözleriyle diğer ırklardan oldukça farklı olan Bombaylar, ırkın güvenliği ve başarılarıyla diğer ırklar arasında çabuk yer edinmiş ve hemen kedi severlerin beğenisini kazanmayı başarmıştır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Aktif, oyuncu ve sahibine çok bağlı olan bu kediler sahibini kendi seçer. Zekidir ve kolay öğrenir. Her çevreye uyum sağlayabilen sağlıklı, güçlü bir ırktır. Avcılık güdüleri oldukça güçlüdür. İlgi görmekten hoşlanır. Renkleri Bütün renk ve desenler kabul edilmektedir. Karakteri Aktif, oyuncu ve sahibine çok bağlı olan bu kediler sahibini kendi seçer. Zekidir ve kolay öğrenir. Her çevreye uyum sağlayabilen sağlıklı, güçlü bir ırktır. Avcılık güdüleri oldukça güçlüdür. İlgi görmekten hoşlanır. Tüy Bakımı Kısa tüylü kürkü fazladan bakım gerektirmez. Kökeni Brazilya'nın sokak kedisi olan Brazilian Shorthair, İngiltere ve Amerika'da yerli ırkların resmi ırk kategorisine kabul edilmesinin ardından yapılan çalışmalar sonucu 1985'ten sonra Brezilya'da ayrı bir ırk olarak kabul edilmiş, daha sonra 1994'te uluslararası kedi cemiyetleri tarafından British Shorthair ile aynı kökene sahip olduğu ve kökenin Keltlerden geldiği için Keltic olarak kaydedilmiş, daha sonra Keltic ırkı kedilere göre daha ufak ve ince yapılı olduğu için Brazilian Shorthair ismiyle kabul edilmiştir. Brazilya'nın uluslararası cemiyetler tarafından resmi olarak kabul edilen ilk kedi ırkıdır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Uyumlu ve dayanıklı bir kedi olan British Shorthair tam anlamıyla bir şehir kedisidir. Bazen içine kapanık bazen de hareketli ve canlı tam bir mahalle kabadayısı gibi davranır. Renkleri Bu ırkda kızıl, beyaz, mavi, siyah, krem, vizon, duman, tekir, lekeli ve çift renkler mevcuttur. British Shorthair tıpkı Persian Longhair gibi, İngiliz leylağı, çikolata, kızıl, klasik tekir ve beyaz da dahil olmak üzere her renk olabilir. Tekir desenleri genelde geniş ve belirgin çizgilerden oluşur. Bacaklarda düzgün halkalar genişleyerek bedendeki desenlerle birleşir. Kuyrukta da halkalar vardır. Alındaki desenler bir "M" harfi oluşturur. Omuzlarda ise hoş bir kelebek deseni ortaya çıkar. Uskumru tipi tekir kedilerde koyulu açıklı bantlar ana rengin üstündedir. Koyu renk kolyeler, dar bacak bilezikleri, sırtta kesintisiz devam eden koyu bir bant ve halkalı kuyruk belirgin özelliklerindendir. Lekeli tekirde kahverengi, mavi, gümüş tekir çizgilerinin üstünde kızıl veya krem lekeler oluşur. Tüylere göre gözler, altın, bakır, yeşil veya mavi-yeşil ve fındık kabuğu rengidir. Beyaz kedilerin göz renkleri mavi, turuncu veya safir mavisi ve turuncu (bakır, altın) gibi çift renkli olabilir. Tüy Bakımı Kendisini temizler, bakımını yapar ve kendi kararlarını alarak kendi ayaklarının üzerinde durur. Ya bebekliğinden itibaren muntazam bakıma alıştırırsınız, ya da pes edebilirsiniz. Kökeni British Shorthair 19. yüzyılın sonlarına doğru Harrison Weir adında bir kedi sever tarafından kedi gösterisinde sergilenerek tüm dünyaya tanıtılmıştır. Uzun bir süre boyunca da kedi şov dünyasının en popüler kedisi olan British Shorthair'in yıldızı uzun tüylü İran kedisiyle birlikte 2. dünya savaşı sıralarında sönmüştür. İngiltere'de bugün bu kediler Amerika'da ki kardeşlerinin aksine renklerine göre ayrılırlar ve her renk ayrı bir ırk olarak kabul edilir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Çok değişik sesler çıkartabilen Burmese yaptığı ses oyunlarıyla sahibini kendine hayran bırakır. Zekasıyla, merakıyla ve problem çözme yeteneğiyle bu mükemmel bir ırktır. Kişilikli, dayanıklı ve başını belaya sokmaktan çekinmeyen bir hayat arkadaşı arayanlara ideal bir kedidir. Renkleri Burmese kedisi değişik renklerde olabilir. Bu ırkın orjinal rengi kum kahverengisidir. İngiltere'de buna fok balığı kahverengisi ya da kısaca kahverengi de denir. Amerika'da üç ayrı renk daha vardır. Şampanya; sıcak bir bal rengi, daha ziyade altına çalan bronz olarak tanımlanır. Mavi; orta ve sıcak gri tonlardadır. Platin ise gümüşi gri ve uçuk gri tonlarının birleşimidir. Bu üç renk bir zamanlar diğerlerinden ayrı kaydedildiklerinden, "Malayan" adıyla farklı bir ırk olarak görülürler. Tüy Bakımı Kısa tüylü olduğu için fırçalama ve tarama açısından fazla bir şeye ihtiyacı olmasa da nemli sentetik bir bezle veya bakım eldiveniyle yapılan sıkıca bir ovalama sonucu tüyleri temizliğini korur. Kökeni İlk 1936 da görülen, bugün tüm dünyanın tanıdığı Burmese yıllar boyunca yapılan titiz yavru seçimlerinin sonucunda ortaya çıkmıştır. "Mutasyon yetiştirmesi" olarak da adlandırılan bu kedilerin orjinal renklerinin siyah veya tekir olduğu tahmin edilmektedir. Burmese kedilerinin ilk yetiştirilme çalışması Wong Mau adlı doğulu görünümlü bir dişi kediyle saf kan bir siyam kedisinin çiftleştirilmesiyle başlar. Doğan yavrular her iki ırkın karakteristiklerini göstermeyen zavallı bir karışım gibi gözükmelerine karşın, yavrulardan bir tanesini tekrar doğulu tipli bir kediyle çiftleştirince çok tercih edilen kahverengi renk ortaya çıkmıştır. Dr.Joseph Thompson Asya'ya özgü bir çok ırkın içinden Burmese'leri ilk yetiştirenlerden birisi olarak tanınır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Burmilla Burmese'nin enerjisi ile Persianın uysallığının birleşimidir. Oldukça konuşkan olan Burmilla bir o kadar da hassastır. Mükemmel bir arkadaş olan bu ırk insanlara ilgilidir. Özellikle sahibinin hislerine karşı oldukça duyarlıdır. Ailenin bir parçası olmaktan hoşlanır. Burmeseden daha sessiz olmakla birlikte Chincilla'nın rahatlığı ile kıyaslandığında geride kalır. Enerjik bir ırktır. Diğer kedilerle çok iyi anlaşır. Ancak diger petlerle orta derecede anlaşabilen bu ırkın çocuklarla anlaşması da orta derecededir. Zeki bir ırk olan Burmilla kapıları kolaylıkla açabilir. Meraklı ve oyuncu olan bu kediler sahibiyle oyun oynamayı sever. Renkleri Gümüş veya altın rengi zemin üzerine samu, mavi, çikolata, beyaz, krem,lila ve kırmızı renkler olabilir. Arka kısım ve kuyruk karın bölgesinden daha koyu tondadır. Tüy Bakımı Kısa olan tüylerin çok bakıma ihtiyacı yoktur. Az tüy döken Burmilla'nın ölü tüylerini toplamak için haftada 1-2 kez fırçalanmak yeterlidir. Kökeni Burmilla, Asya kökenli kedi grubunun bir üyesidir. 1981 yılında Britanya'da aynı evde yaşayan lila renkli dişi bir Burmese ve erkek Chinchilla Persian kedisinin çiftleşmesi sonucu ortaya çıkmıştır. Burmese' nin çiftleşme zamanı geldiğinde sahibi ona uygun bir eş gelene kadar odaya kilitlemişti. Fakat kapı temizlikçi tarafından yanlışlıkla açılınca hikaye başlamıştı. Dokuz hafta sonra inanılmaz güzellikte parlak yeşil gözler, küçük pembe burun ve siyah bir ağızla birbirinden güzel yavrular meydana gelmişti. Bu yavruların iri, parlak ve şaşkın bakan gözleri insanlar tarafından kısa sürede ilgi odağı olmuş ve yetiştiriciler Burmese ve Chinchilla Persian kedilerini kullanarak bu yeni türü çoğaltmışlardır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Oldukça anlayışlı ve duyarlı olan California Spangledler diğer kedilerden daha ileri bir zekaya sahiptir. Oyuncu ve atletik bir yapıdadırlar. Renkleri Genelde tüyleri, geniş ve yuvarlak noktalarla kaplıdır. Gümüş, kömür, bronz, altın, mavi, kahve ve kırmızı tonlarını içerir. Bu ırkın kedileri hangi renkte olursa olsun kuyrukları herzaman koyu siyahtır. Vücundundaki noktalar, her iki patinin uç kısımlarında daha koyudur. Göz renkleri gri - kahve, kehribar - kahve gibi farklı karışımlardan oluşur. Tüy Bakımı Kadife tüylerin sağlıklı bakımı için, düzenli aralıklarla ve nazik dokunuşlarla fırçalanmalıdır. Kökeni 1970 yılında kürkleri nedeniyle avlanan benekli vahşi kedilerin nesillerini korumak amacıyla başlatılan Mavi Proje kapsamında ortaya çıkmıştır. Mısır kedileri ve tropikal Güney Afrika kedileri gibi tüylerinin güzelliği ile bilinen altı farklı ırkın çifleşmesiyle ortaya çıkan melez ırkın kedileri bu nedenle parlak ve avcılar tarafından çok kıymetli görülen tüylere sahiptir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Yumuşak ses tonu ve yumuşak patiler Chartreux ırkını en iyi tanımlayan kelimelerdir. Oyuncu ve kendinden emin tavırlarının yanında ani pençeler atabilir. Çok cana yakındır. Bahçede koşarak oynamayı seven çocuklar için iyi bir arkadaştır. Et, bu ırk için diğer besinlerden daha yararlıdır. Düzenli olarak et verilmesi Chartreux'ın çene gelişimine yardımcı olacaktır. Renkleri Bu ırka mensup kediler, mavinin her tonunda ve gri renkte karşımıza çıkabilir. Gri renkli kedilerde bakır gözler ve gül kurusu patilerin dışında tüm vücut gridir. Mavi- gri Chartreux' un kendine özgü rengidir. Tüy Bakımı Bu ırk, tüylerinin temizliğinin belli aralıklarla yapılmasından hoşnut olur. Diğer ırklarda olduğu gibi sık sık tüy bakımı yapmak onları mutlu etmeyecektir. Kökeni Yapılan araştırmalar bu ırkın, Fransız deniz yolcularının buluşu olduğu ve ilk defa Paristeki Charthusian gezisi sırasında ortaya çıktığını göstermektedir. Chartreux ırkı ilk defa 1970' de Amerika'ya getirilmiş ancak Fransız kurallarıyla yetiştirilmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Chinchilla'lar genellikle sakin ve uysal kedilerdir. Yumuşak, melodik bir sesi vardır. Sevgisini belli eden, ilgi görmekten hoşlanan Chinchilla sahibine sadakatle bağlanabilir. Chinchilla'lar her ne kadar hassas ve kırılgan bir görünüme sahip olsalar da oldukça sağlıklı ve dayanıklıdır. Fırsat tanındığı zaman diğer kediler gibi ağaca tırmanmak, fare yakalamak gibi aktivitelerden mutluluk duyarlar. Genellikle dışarı çıkmak yerine evde yaşamayı tercih etmeleri nedeniyle her türlü ev ve apartman dairesinde kolayca beslenebilir. Chinchillalar genellikle bakımlarına ayıracak yeterince zamanı olup sevecen bir ilişki arzu eden orta yaşlı insanlar tarafından tercih edilmektedir. Renkleri Gümüş, mavi gümüş, çikolata gümüş, lila gümüş, altın, mavi altın, çikolata altın, lila altın renklerde olabilirler. Chinchilla'nın gümüşi bir görünüme sahip kürkü, beyaz tüylerinin arasındaki siyah veya gümüş rengi parıltılardan oluşur. Üzerinde koyu gümüş desenleri olanlar gölgeli gümüş, altın rengi olanlar gölgeli altın (oldukça nadir bulunurlar) olarak isimlendirilirler. Yavrular neredeyse siyah renkte, koyu gölgeli tüylerle doğar ve zamanla bu tüyler açılarak yerini saf beyaz bir kürk rengine bırakır. Tüy Bakımı Chinchillalar günlük olarak en az 15 dk fırçalanmalıdır. Aksi takdirde tüyleri kolarca düğümlenir. Fırçalama esnasında düğümlenmeye daha yatkın olan kol altı, göbek bölgesi ve kuyruk altlarına ekstra özen göstermek gerekir. Fırçalama işlemi bir kaç gün gibi kısa bir süre için bile ihmal edilirse tüyler kedinin fırçalanmaya sabır göstermeyeceği kadar karışabilir. Tarakla açılması mümkün olmayan durumlarda kürk tamamen traş edilmelidir. Bu işlem için kedinin genel anesteziye alınması gerekebilir. Özellikle kışlık tüylerini değiştirdikleri bahar aylarında oldukça fazla tüy dökerler. Fazla titiz veya allerji problemi olan insanlar için bu durum sorun yaratabilir. Her ne kadar günlük fırçalama işlemi dökülecek tüylerin bir kısmını toplasa da giysiler ve mobilyalar üzerinde daima tüy olacağı gerçeği kabul edilmelidir. Kökeni Chinchilla kedisinin ismi kürkünün benzerliği nedeniyle Güney Amerika kökenli bir kemirgen olan Chinchilla'dan gelir. Bilinen en eski Chinchilla kedisi olan Silver Lambkin 1888'de Londra'da Cyristal Palace kedi showunda büyük ödüllerin çoğunu kazanarak dikkat çekmiş ve bu çarpıcı ırkın oluşumunda dayanak teşkil etmiştir. Bazılarına göre Persian ırkı içinde bir renk varyantı olarak değerlendirilir. Ancak aralarında vücut yapısı ve yüz şekli bakımından önemli farklar olduğunu kabul etmek gerekir. Chinchilla, İngiliz kökenli Sterling kedisiyle de karıştırılmaktadır. Aradaki benzerliğin sebebi Sterling'in oluşumunda Chinchilla kedisinin kullanılmasındandır. Sterling kedileri TICA (The International Cat Association) ve ICE (Uluslararası Kedi Sergileri Birliği) tarafından ayrı bir ırk kategorisi olarak kabul edilmektedir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Meraklı ve hareketli kişiliğiyle kendisini ve sahibini eğlendirmekten büyük zevk alır. Zeki ırklardandır. Akılcı ve mantıklıdırlar. Sahiplerine karşı sadık ve ev ortamıyla uyumlu olsalarda tam olarak diğer kedi ve köpeklerle olmaktan hoşlanmazlar. Renkleri Açık tek renklerinin yanısıra noktalı ve karışık renkli olanları da vardır. Yaşlı kedilerde çizgiler giderek artmakta ve renk koyulaşmaktadır. Noktalar genelde çikolata, mavi - krem ve çikolata - krem renklerinin üzerinde mevcuttur. Göz renkleri derin ve koyu mavidir. Tüy Bakımı Yumuşak ve sağlıklı tüylerin bakımı kolaydır. Ancak fırçalarken hassas kulaklarına dikkat edilmelidir. Kökeni Amerika'da, siyam ırkına benzer özellikler gösteren birçok noktalı ırk bulunmaktadır. Bu nedenle Colorpoint Shorthair'ların da diğerleri gibi mavi, lila ve çikolata renklerinde olması bazı anlaşmazlıklara neden olmuştur. Bu ve diğer noktalı tüy yapısına sahip kediler, birbirlerine benzer özellikler taşıması nedeniyle İngiltere'de hala Siyam ırkı olarak kabul edilirler. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Akrobatik ve bir o kadarda ilginç hareketleri, bu ırkın oyuncu ve tezcanlı karakterini hemen ortaya koyar. Yalnızlıktan hoşlanmayan Cornish Rexler, diğer kedi ve köpeklerle oynamayı çok severler. Kolayca dostluk kurabilen bu kediler aynı zamanda evde vakit geçirmeye bayılırlar. Sahiplerine karşı oldukça ilgili olan ırk, pratik, akılcı ve sportmen yapılarıyla sahiplerine bir çok konuda kolaylık sağlar. Genellikle orta yaşlı ve soylu insanlar tarafından tercih edilen Rexler, yemek olarak pirzola ve kuzu etinden çok hoşlanırlar. Ancak bu gıdalarla tek yönlü beslendikleri zaman hantallık ve uyuşukluk belirtileri gösterirler. Bu ırk, kıvırcık tüyleri dışında Devon Rex kedi ırkı ile çok fazla benzerlik gösterir. Almanya'da yaşayan Cornish Rexler'de ise bu benzerlik çok daha fazla görülür. Renkleri Genellikle sarı, siyah ve beyaz renklere sahip olan ırk krem, duman ve gümüş tonlarında tüylere de sahip olabilir. Tüy Bakımı Vücutlarında daha sıkı ve sert ve bir o kadar da kıvırcık tüylere sahip olan bu kedilerin tüyleri, muntazam ve düzenli periyodlarla kesilmelidir. Ayrıca fırçalamalarında özenle deriye zarar vermeden yapılması gerekir. Kökeni Kedi ırkları içerisinde en seyrek tüylere sahip olan Rexler 1950 yılında İngiltere'de karnavallar sırasında ortaya çıkmıştır. Kıvırcık tüyleriyle farklı bir yapıya sahip olan bu ırkın kedileri Almanya, Oregon ve İngiltere'de farklılık gösterir. Almanya'da tavşana benzer yönde mutasyona uğrayan Rexlerin, tüy yapısı daha sıkı ve serttir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Genelde aktif ve sevecen olan bu ırk karakter bakımından Manx 'a benzetilir. Karakter yapısı diğer kedilere oranla daha gelişmiştir. Bu özellik diğer ırklara oranla insanlar tarafından daha çok sevilmelerini sağlar. Renkleri Genelde iki rengin karışımından oluşurlar. Sade beyaz olabileceği gibi beyaz ve diğer bir renk karışımından oluşurlar. Koyu olan renk genelde burun kenarlarında yoğunlaşır. Sarı beyaz en bilinen renklerindendir. Göz renkleri mavi, yeşil sarı, hazel olmakla birlikte tüylerin renkleriyle uyumludur. Tüy Bakımı Yoğun tüylere sahip oldukları için daha fazla bakıma ihtiyaç duyarlar. Tüylerin birbirine karışmasını önlemek için sık sık taranmalıdır. Kökeni Bu ırkın kedileri, Manx ırkı kedilere benzerlikleri ile tanınırlar. Ancak Manx'lardan ayıran en belirgin özellikleri uzun tüylere sahip olmalarıdır. Bu ırk ilk olarak seçkin ırkların görüldüğü Kanada'da ortaya çıkmıştır. Tüm kedi ırkı kayıtlarına seçkin ve iyi bir ırk olarak geçen bu kedilere isimleri, Manx ırkı kedilerin ataları olarak kabul edilen Celtic hikayelerinden esinlenerek verilmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Diğer Rex ırkları gibi canlı, sevecen ve hareketli kedilerdir. Diğer kedi ve köpeklerle oynamaktan çok hoşlanan bu kediler yalnız kaldıkları zaman durgunlaşabilirler. Doğumlarından 6 ay sonra erginliğe ulaşan Devon Rexler, diğer kedilere oranla sahiplerine daha fazla sadık oldukları için apartman yaşamına kolayca uyum sağlarlar. Ev yaşamında balık ve biftekle beslenmeyi tercih eden bu ırk, ev yaşamı dışında da kolay kolay aç kalmaz. Hareketli ve atik yapılarıyla fareleri bir hamlede yakalamayı başarabilen Devon Rexlerin, sonbahardaki menüleri ise güvercinlerdir. Renkleri Orjinal renkleri; krem, çikolata, mavi, tarçın ve kırmızıdır. Tüyleri genelde tek renklidir. Ancak, ırkın bazı kedilerininde, değişik renk kombinasyonlarından oluşan tüyler görülebilir. Göz renkleri sarı ve mavi tonları arasında değişir. Tüy Bakımı Tüylerinin hergün fırçalanması ve düzeltilmesi onlar için büyük önem taşır. Kulaklarının oldukça büyük ve dışa dönük yapıda olması kulak enfeksiyonu riskini arttıracağı için, düzenli olarak kontrole götürülmelidir. Seyrek ve kısa tüy yapısına sahip olduğundan soğuğa karşı dayanıksızdır. Bu nedenle soğuk havalarda dışarıya fazla çıkarılmamalıdır. Kökeni 1960 yıllarında kedi kaşiflerinin Rex ırkı üzerinde yaptıkları araştırmalar sonunda orta çıkmıştır. Araştırmalar sırasında bazı Rexlerin tüylerinin daha sert olduğu, vücutlarının küçük ve kafa yapılarının farklı olduğu tesbit edimiştir. Böylece bu farklılıklara sahip kedilere Devon Rex ismi verilmiştir. 1993 yılında ise devon Rex ırkının varlığı kabul edilmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Egyptian Maular, kedi ırkları arasında en sosyal olanlarıdır. Atletik vücut yapılarıyla; evden çok, doğa yaşamına yatkın olan bu kediler, bahçede kuşların sesini dinlemekden ve otların üzerinde yuvarlanmakdan çok hoşlanırlar. Ancak uyumlu yapıları nedeniyle apartman yaşamına da kolayca adapte olurlar. Canlı, neşeli ve oyuncu bir yapıya sahip olan olan Egyptian Maular, sahiplerine bağlı ve sevecen kedilerdir. Karakterlerini birebir yansıtan yumuşak ve memnun edici bir ses tonuna sahiplerdir. Genelde konserve tarzı yiyeceklerden hoşlanır. Ancak evde pişen yemekleri tatmaktan kendilerini alamazlar. Renkleri Irkın, gümüş, bronz, duman ve siyah duman olmak üzere dört özgün rengi vardır. Tüylerindeki renklerin hepsi, kırmızı sevimli burunları ve siyah patileri ile uyum içerisindedir. Irkın gümüş renkli tüylere sahip kedilerinde yer yer mat siyahlara, bronz renkli olanlarında koyu kahve noktalara ve siyah-duman renkli olanlarında ise siyah noktalar yer alır. Gümüş:Gümüş renginin yoğun olduğu tüylerin üstünde mat siyahlar vardır. Bronz:Açık kahvenin üstünde oldukça koyu kahve tonlarında noktalar vardır. Aynı şekilde burun küçük ve kırmızıdır. Duman,Siyah-duman:Bu renkte griy tüylerin üzerinde siyah noktalar vardır. Burun ve patiler siyahtır. Tüy Bakımı Tüyleri, diğer kısatüylü kedilerden daha fazla bakıma ihtiyaç duyar. Ellerinizle yapacağınız hafif dokunuşlar onun çok hoşuna gidecektir. Kökeni Cairo'ya getirilme esnasında keşfedilmiştir. Kökeninin Kuzey Amerika ve Avrupa olduğu belirtilmektedir. Ancak yapılan bazı araştırma sonuçları, kökeninin Mısır olabileceği yönünde bilgi vermektedir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Avrupalı Burmese dayanıklı, sağlıklı, konuşkan ve dışa dönük bir ırktır. Çok zeki, sevecen, oldukça sadık ve canayakın kedilerdir. Aktif, hareketli ve oyuncu olan bu kediler tek başlarına kalmak yerine diğer petlerle arkadaşlık etmekten hoşlanır, yabancılara karşı çekingen değildir. İnsanları sever ve sahibiyle güçlü bir bağ kurarak çok iyi dost olur. Kediden çok köpek karakteri taşıyan Foreing Burmese, evde sahibini sürekli takip ettiği ve kapıda karşıladığı bilinmektedir. Renkleri Kahverengi, çikolata, kızıl, krem, mavi ve leylak renklerinde olabilir. Tortoise shell (tortie) olarak bilinen parçalı desenli kürk yapısı görülebilir. Kahverengi tortie, kahverengi ve kızıl parçalı, mavi tortie, mavi-gri ve krem, çikolata tortie, sütlü çikolata ve kızıl, leylak tortie, leylak ve krem renklerindedir. Tüy Bakımı Özel bir tüy bakımına ihtiyacı yoktur. Sadece ölü tüylerin toplanması için düzenli fırçalanması faydalı olur. Kökeni Avrupalı Burmese, diğer adıyla Foreign Burmese ırkı 1930'da Amerika'ya getirilen ilk Burmese ile Siamese ve yerli kısa tüylü ırkların birleştirilmesi ile doğmuş bir ırktır. Daha sonraları hızla Avrupa'da tanınmıştır. CFA (Cat Fanciers Association) Burmese ile bu ırkı farklı ırklar olarak kabul etmektedir. Aynı kökenden gelmelerine rağmen farklı görünümlere ve standartlara sahiplerdir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Sert ve dayanıklı olan bu kedilerin inanılmaz bir oto kontrolleri ve hafif sesleri vardır. Renkleri Bu ırkın tüyleri kızıl, beyaz, mavi, siyah, krem, vizon, duman, tekir, lekeli ve çift renkli olabilir. European Shorthair her renkte görülebilir; Leylak, çikolota, kızıl, mavi klasik tekir, beyaz ve renkli benekli. Tekir desenler üçe ayrılır. Klasik tekir deseni; geniş, yoğun ve belirgin çizgilidir. Bacaklardaki muntazam bilezikler kalçalarda bedenle bütünleşir. Kuyrukta da birbirini takip eden halkalar vardır. Alında "M" harfi oluşur ve omuzlardaki çizgiler bir kelebeği andırır. Uskumru tekir deseninde; koyu ve açık çizgiler ana rengin üstündedir. Koyu renk kolyeler, dar bilezikler, sırtta kesintisiz koyu renk bir bant vardır ve kuyruk halkalıdır. Lekeli tekir; kahverengi, gümüş ve mavi tekir desenlerinde kızıl veya krem renginden oluşur. Tüylere göre gözler altın, bakır, yeşil, mavi-yeşil ve fındık kabuğu rengi olur. Beyaz kedilerde ise göz rengi mavi, turuncu ve çift renk olabilir. Bu tiplerde gözlerden bir tanesi safir mavisi, diğeride turuncu, bakır veya altın rengidir. Tüy Bakımı European Shorthair'in güçlü bakım içgüdüleri vardır ve kendi tüylerine iyi bakarlar. Haftada bir kere fırçalamak tüylerinin parlak ve temiz olmasına yeterlidir. Kökeni European Shorthair'in ırk olarak tanımlanması bir tartışma konusudur. Bazıları bu ırkın kökenlerinin Avrupa'da evlerde beslenen sıradan kısa tüylü kedilerden geldiğini, bazıları ise İngiltere'nin dışında yaşayan British Shorthair'den geldiğini iddia etmektedir. European Shorthair'ler İngiltere'ye götürülmemişlerdir ve daha sonraki tarihlerde tesbit edilen yeni standartlarla farklı bir ırk olarak kaydedilmişlerdir. Bugün birçok European Shorthair kedisinin, kendisinden daha önce kayıtlanıp standardize edildiği için British Shorthair'lere dayanan kökenleri ortaya çıkarılmıştır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Sert, dayanıklı ve bir o kadar da anlayışlı kedilerdir. Her zaman akılcıdır ve dikkat çekmeyi sever. Renkleri Özgün renkleri olmayan bu ırk, kedilerin bilinen tüm renklerinde görülebilir. Tüylerinin üzerinde; Amerikan Shorthair ve Persian'lardaki gibi mat ve kalın desenler vardır. Tüy Bakımı Sağlıklı ve yumuşak tüyleri düzenli fırçalanmalıdır. Kökeni Persian ve Amerikan shorthair karışımı melez bir ırktır. 20.yüzyılın ortalarında Amerika'da Persian çok popülerdi. Bu nedenle bazı ırk araştırıcıları Persian ve Shorthairdan oluşan bir karışımın iyi bir ırk olabileceğini düşündüler. Bu gerekçelerle, 1960 yılında diğer ırklar statüsüne girdi. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Meraklı ve dışarıya yönelik akılcı tavırlarıyla dikkat çeken Havana'lar zeki ve atılgan kedilerdir. İnsanlara ve diğer kedilere karşı oldukça sevecen olan bu ırk oyuncu bir karaktere sahiptir. Fiziki ve davranış olarak Siyamlara benzer. Sahibinden ilgi bekler ve sahibine oldukça düşkündür. Sakinlik ve konfordan hoşlanan Havana'lar ev içinde yaşamaktan mutludur. Ancak bir o kadarda özgürlüğüne düşkündür. Çok yumuşak bir ses tonu vardır. Agresif bir tarzı yoktur ancak yabancılara karşı soğuk davranabilir. Havana'lar sahibine düşkünlüğü, kadar yemek yemeye de aşırı düşkündür. Kontrol edilmezse aşırı derecede yemek yiyebilirler. Renkleri Genelde tek renk ve desensizdir. İsmini havana purosunun renginden alan bu ırkın, kestane kahve ve siyaha yakın koyu kahve ana renkleridir. Kırmızımsı kahverengi de olabilir. Ayrıca burun ucu ve pati altları da kahverengindedir. Tüy Bakımı Parlak ve göz alıcı kısa tüylerinin bakım ihtiyacı çok azdır. Haftada bir kez fırçalamak yeterlidir. Özellikle boynunun altına yapılan masajlardan çok hoşlanır. Ancak günlük olarak eldiven şeklinde bir lastik fırçayla ölü tüylerin alınması ve tüylerin parlaklığının korunması için düzenli olarak yağ asitleri, vitamin ve mineral ilavesinin yapılması gerekir. Haftalık bakım için telli bir fırça yerine dişli bir tarak tercih edilmelidir. Kökeni 1954 yılında İngiltere'de çikolata renkli ve kısa tüylü kediler olarak ortaya çıkmışlardır. İngiltereye 19.yüzyılda getirilen Siyam'larının farklı bir mutasyonudur. Mühür noktalı Siyam ve Russian Blue ırkı kedilerin karışımı olarak da bilinirler. Ancak farklı görüş olarak bu ırkın kökeninin güney doğu Asya'da yaşayan krallara ait Siyam'lardan geldiği ve İngiltereye Siyam'lar ile aynı dönemde getirildiğidir. Sonuç olarak Siyamların yakın akrabası olarak kabul edilmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Kendinden emin ve sakin bir hali vardır. Bir kişiye bağlanır ama diğer aile bireylerini de kabul eder. Genelde sessiz, kararlı, saygılı ve şefkatli olan Himalayan nadiren aşırı oyunculuk belirtileri gösterir. Renkleri Aslında İran ve Siyam işaretleri olan Himalayan kedisi çok çeşitli leke ve renklerde görülebir. Fok rengi, çikolata, mavi (uçuk gölgeli mavimsi beyaz ile mavi), leylak (gölgesiz kar beyazı ile buzlu gri), ateş (krem beyazı ile ateş turuncusu), kaplumbağa (krem beyazı ile fok kahverengisi lekeli), mavi krem (gölgeli mavimsi krem beyazı ile krem lekeli mavi). Diğer çeşitler ise düz çikolata ve bazen kaşmir olarak da tanımlanan düz leylak renkleridir. Lekeli olan kedilerin gözleri daima canlı bir mavidir, düz renklerde gözler parlak bakır rengidir. Tüy Bakımı Tüyleri yoğun olduğundan kıtıklaşmasını engellemek için günlük bakıma ihtiyacı vardır. Eğer uygun ısı ortamındaysa rahatça yıkanabilir. Kökeni Aslında Himalaya'nın doruklarına tırmanamayacak kadar narin olan bu kedilerin ismi renk benzerliğinden ötürü "Himalaya tavşanı"ndan gelmektedir. Uzun tüylü İran kedisi ile Siyam kedisinin hybrid karışımından meydana gelen bu kediye bazı Amerikan ve İngiliz kayıtlarında renkli lekeli uzun tüylü veya kısaca İran kedisi de denir. 1920 lerden beri Himalayan kedileri düzgün bir şekilde yetiştirilmelerine rağmen, bugün bütün iyi cins İran kedilerini himalayanlar ile çiftleştirilerek ırk kalitesi arttırılmaktadır. İngilizler üstünleştirilmiş ırkı 1955 de, Amerikalılar ise 1957 de tanıyıp kabul ettiler. İngiliz Himalayan severler kedileri Amerika'ya ihraç ederek aynı ırk tipinin gelişmesine yardım ettiler. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Ev halkı ve evdeki diğer hayvanlarla rahatlıkla anlaşabilirler. Çocukları benimserler ve onlarla vakit geçirirler. Oldukça sakin ve evcil olan bu kedileri kavga ortamından kaçarken yakalayabilirsiniz. Canlı, neşeli, meraklı ve kendini kolayca sevdirebilen kedilerdir. Sahibini iyice tanımadan yaklaşmaz ve kaçar. Ancak iyice tanıyıp kendini güvende hissettikten sonra sahibinin yanından ayrılmaz. İlgi ve dikkat isteyen Honey bear gerekli ilgi verildiğinde çok iyi arkadaş olur ve sahibinin kucağından inmek istemez. Bazı insanlar tarafından köpeklerle kıyaslansa da, bir kediden çok çocuk gibi davranan bu ırk, bir köpek gibi eğitim alabilir. Tırmalamaz, miyavlamaz ve kedi dünyasının en iyi iletişim kurabilen ırkıdır. İstek ve beklentilerini sahibine kolaylıkla anlatabilir. Espiri anlayışına sahip neşeli insanlar tarafından tercih edilen Honey bear'ın en spesifik ve komik özelliği uyuduğu zaman düşmesidir. Bu nedenle oldukça konforlu bir yatak hazırlayarak onun düşemeyeceği bir yerde uyuması sağlanmalıdır. Renkleri Honey bear tüy yapısı oldukça farklı olan bir ırktır. Uzun ve sık tüyleri vardır. Irkın yavruları çizgili olarak doğar. Yavru büyümeye başladığında rengi açılır. Daha sonra tüylerin rengi bir kez daha değişir ve çizgiler ya tamamen yok olur ya da benek şeklini alır. Gövde de tamamen kaybolan çizgiler sadece kuyruk, bacak, kafa ve yüzde kalabilir. Kimi zaman da bu bölgelerde de görülmez ve tamamen kaybolabilir. Genellikle gölgeli yapıdaki tüyler değişen renklerde olabilir. Sıklıkla gümüş, koyu grimsi siyah, tonlardadır. Tüy Bakımı Uzun tüylü bir ırktır ve günlük olarak fırçalanmalıdır. Ayrıca dişli bir tarak ile taranmasıda gerekir. Bu ırkın patilerinde tüy dökülmesi söz konusudur. Bu nedenle ayda bir kez tırnak bakımı yapılmalıdır. Tırnakların kıvrılarak içe dönmesi önlenmeli ve patilerinin kontrolü yapılmalıdır. Kökeni Honey Bear, Amerika,California'da bir laboratuvarda bilimsel araştırmalar sırasında kokarcadan, dişi Persian' a genetik bilgiler aktarılırken keşfedilmiştir. Bu kediler, Ann Baker tarafından genç kokarcalardan alınan seçilmiş genlerin, dişi persian kedisinin seçilmiş genleri ile birleştirilmesi sonucu dünyaya gelmiş bir ırktır. Fiziki yapısı Persian'la oldukça benzerdir. Ancak burun yapısını kokarcadan almıştır. Bu ırk Interntional RagdolCat Association (IRCA) tarafından 1990 yılında kayıtlara geçirilmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Oldukça dikkatli ve meraklı kedilerdir. Akılcı ve mantıklı tavırlarıyla dikkat çekerler. Farelere oldukça meraklıdırlar. Renkleri Özgün renkleri siyah, beyaz ve kırmızı tonlarıdır. Siyah-beyaz karışımı en çok rastlanan renkdir. Tüy Bakımı Düzeni ve temizliği seven bu kedilerin bakımına özen gösterilmelidir. Kökeni Bu ırk, ilk olarak 1908 yılında Amerika'da Bobtail ırkı olarak tanınmıştır. British Manx 'de olduğu gibi bu ırkın da iyi bir mutasyon geçirdiğine inanılmamış, bu nedenle İngiltere de pek fazla ilgi görmemiştir. Ancak 1971 den beri Amerika'da bilinen bu ırk, Japonya'dan Amerikaya hizmetliler tarafından getirilmiştir. Bu ırkın üç renkli olanlarına Mi- Ke denirdi. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Hayata, sevecen ve meraklı tavırlarla bakan bu ırk kediler; hem kendini hem de sahibini her zaman mutlu etmeyi başarır. Sahiplerine oldukça bağlıdırlar. Renkleri Genelde tüm renklerde olabilirler. Tüy renkleri; kırmızı, krem, mühür, çikolata, lila, mavi, krem veya bunların karışımından oluşur. Tüy Bakımı Diğer uzun tüylere sahip ırk kedilerden daha az bakım gerektirir. Sık sık banyo yapmaları gerekmez. Sert lastik fırça yada fırça tarakla taranması iyi bir görünüm kazanması için yeterlidir. Kökeni Balinese ırkına benzer özellikler taşırlar. Tek farkları Balineselerin yalnızca dört renklerinin olmasıdır. Javanese ırkının ise 16' ya yakın rengi vardır. İlk olarak 1940 yılının ortalarında görülen bu ırk ancak 1987 yılında Kedi Gönüllüleri Kuruluşu tarafından tam olarak belirlenmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Son derece güvenli, neşeli hayvanlardır. Aile ve dostluğa önem verirler. Zeki hayvanlardır. Renkleri Genelde mühür, lila, çikolata, krem renklerinde olabilecği gibi gri, beyaz gibi tek renklerde de olabilir. Tüy Bakımı Uzun tüyler günlük bakım gerektirir. Çok fazla sindirilmemiş tüyler, bağırsak problemlerine neden olabilir. Kökeni Taxonomistlerin araştırmaları sırasında tesadüfen ortaya çıkmıştır. Kashmir; Persian ve Himalayana benzer özellikler taşır ancak renkleri farklı bir ırk olarak ortaya çıkmıştır. Daha önce renkli noktalı Himalayan ve daha uzun tüylü Persian olabileceği bilinmiyordu. Bu tesadüfen bulunan yeni ırk oldukça popüler oldu. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Sakin ve bağımsız yapıda olmasına rağmen sevgisini kolayca belli ederler. Soğuk bir görünüşe sahip olsalarda, atik, sevecen ve oldukça zeki hayvanlardır. Renkleri Gri, gümüş ve duman tonlarındadır. Koyu mavi ve lavanta tonlarında da olabilir. Tüylerinin rengi ne olursa olsun bu ırkın göz rengi açık ve koyu tonlarındadır. Tüy Bakımı Fazla bakım istemeyen tüyleri, dik duracak şekilde yukarıya doğru taranmalıdır. Kökeni Korat'ın ismini Tayland'ın doğusundaki tılsımlarıyla bilinen Cao Nguyen Khorat tan aldığı bilinmektedir. Yüzyıllardır bu ırkın resimleri çizilmiş ve çinilere işlenmiştir. Günümüzde bu eserler, Bangkok National Müzesi'nde sergilenmektedir. Hatta Minor Art Room'da camlara işlenmiştir. The Cat Book of Poems adlı kitapta King Roma V anlatılmıştır. Bu ırk kediler; inanılmaz çekici ve harika tüylere sahiptir. İlk kez 1975 yılında İngiltere' de özgün bir ırk olarak kabul edilen bu ırkın kedileri, Tayland'da hala kutsal bir hayvandır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Genelde hareketli, bir o kadar da nazik kedilerdir. Mırıldamasıyla sahibine her isteğini anlatabilir. Sahibine oldukça bağlıdır. Patisiyle sahibinin yüzüne dokunmayı ve başını sahibinin tenine dayamayı sever. Kucakta olmaya, sahibiyle uyumaya, kendisiyle ilgilenilmesine ve öpülmeye bayılırlar. Sahibinin omuzunda gezmek en büyük hobisidir. Hareketli, meraklı, dikkatli ve çevresinde olup bitenlerle ilgili olan bu kediler hiç durmaksızın ayaklarının üstünde bir oraya bir buraya yürüyebilirler. Oldukça ince ve sevecen sesleri vardır. İlgi istediklerinde ise seslerini inanılmaz derecede arttırabilirler. Her şeyi rahatlıkla algılayabilen güçlü karakterleri ile apartman yaşamına kolaylıkla uyum sağlayabilirler. Renkleri Tüm renklerde ve farklı desenlerde olabilirler. Tüy Bakımı Tüyleri dolgun ve çok sık olmasına rağmen bakımı zahmetsizdir. Kanişlerde olduğu gibi kıvırcık tüyler birbirlerini tuttuğu için kolay kolay dökülmezler. Bu nedenle uzun aralıklarla az kesim yapılmalı. Günlük olarak düzenli yapılan fırçalamalar yeterlidir. Yıkadıktan sonra tüyleri düzleşir. Ancak bir havlu veya kurutma makinasıyla kurutulduğu zaman kıvırcık halini yeniden alır. Kökeni 1982 yılında Kuzey Amerikada bir çiftlikte gri tekir anneden doğan altı adet yavrudan biri tamamen tüysüz olarak dünyaya geldi. Ne annesine ne de diğer yavrulara benzemeyen bu yavru, oldukça geniş kulaklarla dünyanın en çirkin kedisi gibi görünüyordu. Altı hafta kadar sonra bu tüysüz yavrunun vücudunu oldukça yumuşak ve kıvırcık tüyler sarmaya başlamıştı. Kedilerin sahibesi olan Linda Koehl bu kedinin yeni bir mutant olabileceğine onunla gerçekten ilgilenmeye başladığında anladı. Bu kedinin davranışları diğerlerinden farklıydı. Daha aktif ve daha meraklıydı. Daha sonra bu mutant beş yavru daha dünyaya getirdiğinde Linda tekrar ciddi bir araştırma yapmaya başladı ve Rex ırkının genlerinin taşıdığı kanısına vardı. Ancak Linda Koehl beş yıl boyunca bir araştırma girişiminde bulunmadı. Fakat bu kıvırcık kediler gittikçe çoğalıyordu. Bu defa sıradışı kediler hakkında bilgi edinmeye başladı. Erkek ve dişilerde kıvırcık geninin baskın olduğuna karar verdi. En sonunda nasıl bir kediye sahip olduğunu anlamak için uzmanlara başvurdu.Uzmanlar tarafından yapılan araştırmalar sonunda Linda'nın kedilerinin başlı başına bir ırk olduğuna karar verildi. Çeşitli dillerde farklı isimler verilen bu kedilere dalgalı anlamına gelen Laperm ismi verildi. Böylece yeni bir ırk daha doğmuş oldu. LaPerm, Dalles La Perm, Alpaca Cat olarakda adlandırılmaktadır. La Perm TICA (The International Cat Association) ve CFA (Cat Fanciers Association) tarafından kabul edilmiş ve kayıtlara geçirilmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Sert ve dayanıklı karakterleri vardır. Eve karşı sorumlu ve ilgilidirler. Dış yaşamda da diğer kedilere tahammül edebilen çalışkan kedilerdir. Genelde kendileri gibi hareketli insanlar tarafından tercih edilir. Bu kedilerle rahatlıkla kampa gidebilirsiniz. Görünüşlerinin aksine ağaca tırmanmaktan oldukça hoşlanırlar. Renkleri Yirmiye yakın renk ve beş farklı desende görülebilirler. Beyaz, siyah, mavi, kırmızı ve krem tek renklerdir. Tekirler uskumru ve yamalı olarak ayrılır. Mavi, siyah, gümüş tonlarında cameo, tortie, tortoiseshell gibi tüylerinde ırka has desenleri vardır. Tüy Bakımı Dolgun ve kalın tüylerin temizlenmesiyle tek başlarına başa çıkamazlar. Bu nedenle sahiplerinin yardımına ihtiyaç duyarlar. Düzenli fırçalama oldukça önemlidir. Genelde hazır mamalardan çok, taze et ve balıktan hoşlanırlar. Kökeni Bu eski Amerikan ırkı için birçok efsane ve söylentiler vardı "Amerikan kültüründe yetişenler", "Fransız krallığındaki kediler" gibi. Aynı zamanda İngiltere'de de evcil kediler olarak bilinirler. Uzun araştırmalar ve bir çok söylentilerin sonucunda bu muhteşem ırkın ilk olarak Amerika'da görüldüğü kabul edilmiş ve burada kayıtlara geçmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Biraz uyuşuk gibi görünselerde inatçı kedilerden değildirler. Çekingen ve sessiz karaktere sahip olan bu ırkın kedileri eğitilmeye müsait kedilerdir. Renkleri Çeşitli renklerde görülebilirler. Tüyleri siyah, beyaz, mavi, kırmızı, gümüş, krem olabileceği gibi bu renklerin karışımından da oluşabilir. Tüy Bakımı Oldukça yumuşak ve düzgün tüylere sahiptirler. Tüylerinin düzenli taranması sağlıklı görünmeleri sağlayacaktır. Kökeni Manx kedilerinin kökeni hakkında bilgiye genelde mitoloji kitaplarında rastlanılmıştır. Bu ırkın büyük Britanya sahillerinde Man adasında ilk kez görüldüğü sanılmaktadır. Mitoloji kitaplarına göre bu ırkın kuyruksuz olmasının sebebi İspanyol savaşçılarının kuyruklarını keserek av şapkalarına süs yapması olarak belirtilmektedir. Yüzyıllar boyunca İspanya'da yaşayan Manx'ların, Phoenicians ve İspanyol Armada sallarıyla yolculukları sırasında, sal kazası sonucu Man adasına sığındıkları ve daha sonra tanındıkları bilinmektedir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Bağımsız ve dışa dönük bir karakteri vardır. İnsanlarla güven içinde yaşasalar da yinede vahşi bir doğadan gelen Mojave'ler çok fazla tutsak kalamazlar. Dışarı çıkma istekleri oldukça fazladır. Ayrıca iyi bir avcı olan bu ırkın kedileri suyla oynamaya ve sinek, böcek, kuş peşinde koşmaya bayılır. Her an tetikte ve çeviktirler. Güçlü, aktif ve meraklıdırlar. Atletik yapılı olan bu kediler daima kendilerine yapacak bir iş bulurlar. Renkleri Parlak tüylerin tel tel bir görünümü vardır. Benekli, tekir, leopar desenlerde olabilen tüyler samur, kestane, altın kahve, gümüş mavi ve kömür renginde olabilir. Kökeni Orjinal adı Mojave Desert Cat olan Mojave Spotted ilk kez 1980 yılında Güney Kaliforniya'daki Hesperia denilen küçük bir kasabada April Langford tarafından vahşi kedilerin çiftleşmek ve sert çöl havasından korunmak için girdikleri çalılıklar arasındaki derin tünellerde keşfedilmiştir. Bulunan altı kedinin hepsi noktalıydı ve birbirine oldukça benziyordu. Fakat renkler gümüş, kahve, altın ve agouti siyah olarak kediden kediye değişiyordu. Bu kediler geniş kemik yapısı ve iri patileriyle ev kedilerinden oldukça iriydiler. Patilerin şekli yerel Bobcat ve vaşaklarınkini andırıyordu. Üremeleri zordu ve az sayıda yavru doğuruyorlardı. Ergin kedilerin ortalama yaşam süresi bilinmiyordu. Canlı kuşlar, çöl fareleri, kertenkeleler ve böceklerle besleniyorlardı. Ve etrafları vahşi hayvanlarla çevriliydi. Yaşam koşulları ve fiziki özellikleri bakımından farklı olan bu kedilerin, soğuktan ve açlıktan ölmek üzereyken 1984 yılında Kitten Milk Replacament (KMR) tarafından bir sedir ağacının altında bulunan yavruları ilk kez kapalı bir yerde bakılmaya başlanmıştır. Fakat kalıtsal vahşi doğaları gereği tam olarak evcilleştirilememişlerdir. 1990 yılında bu bölgeye insanlar yerleşmeye başladığında bu vahşi kediler de bölgeden yavaş yavaş kaybolmaya başlamışlardı. Mojave spotted, IPCBA (International Progressive Cat Breeders' Alliance) tarafından tanımlanmıştır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Hareketli ve meraklı bir ırktır. Kısa bacaklarına rağmen oldukça hızlı koşabilirler. Hatta pek istenmesede bir yerlere sıçramayı severler. Zarif vücutlarına rağmen, korkusuz ve cesurdurlar. Kolay terbiye edilebilen bu ırk diğer petlerle ve çocuklarla oldukça iyi anlaşır. İyi huylu, sosyal ve eğlenceli kedilerdir. Kolayca komut alabilir ve öğretildiği taktirde atılan objeleri hevesle getirebilir. Diğer kedilerle de iyi anlaşabilen Muckin iyi bir arkadaştır. Çocuksu karakterlerini tüm yaşamları boyunca sürdürürler. Renkleri Tüyler kısadır ve tüm renklerde olabilir. Tüy Bakımı Kısa tüylerinin bakımı kolaydır. Haftada bir iki kez yapılan fırçalamalar yeterlidir. Kökeni Doğal yaşamda kendiliğinden yetişmiş evcil bir kedi ırkı olan Muckin ilk kez 1930'lu yıllarda İngilterede görülmüştür. Daha sonra 1950 yılında Rusya'da rastlanılan bu ırk en yaygın olarak Amerika'nın Louisiana eyaletinde yaşamaktadır. 1983 yılında Sandra Hachenedel, Lousiana' da Muckin kasabasında yaşayan siyah yavru bir kedi buldu. Onu aldı ve adını Blackberry (böğürtlen) koydu. Yavru büyüdükçe oldukça şaşırtan bir özelliğini farketti. Bu kedi normal vücut yapısına sahip olmasına karşın cüce ırk olan Corgi gibi oldukça kısa bacaklara sahipti. Sandra Daha sonra yavrulayan Blackberry nin çocuklarından adı Toulouse olan dişi Munchkin kolonisini oluşturan Kaye LaFrance ye verildi. Ve bu ırk onun kontrolünde yetişmeye başladı. Uzun yıllar genetik araştırmaları yapılan günümüz Munchkin ırkı Blackberry ve Toulouse nin soyundan gelmektedir. Bu ırk TICA (The International Cat Association) tarafından tanınmıştır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Ev ortamına kolayca uyum sağlayan, sevecen, hareketli ve oldukça zeki kedilerdir. Musluktan su içmeyi çok seven Nebelung'lar atılan objeleri yakalayıp getirmekten çok hoşlanırlar. Renkleri Russian Blue' ninkine benzer tek renk tonlara ve parlak, saten tüylere sahiptir. Tüylerin şekil ve renkleri bulunduğu yere göre değişebilir. Örneğin, Amerika'da grinin daha açık tonlarında, İngiltere'de ise maviye dönüktür. Derin yeşil ve sarı, ırkın özgün göz rengidir. Tüy Bakımı Çok fazla fırçalama tahrişe neden olabilir. Bu nedenle tüyler, belli aralıklarla fırçalanmalıdır. Ölü tüylerin alınması için haftada iki kez fırçalama çoğu kez yeterlidir. Kökeni Nebelung'un hikayesi; 1980 yılında Terri adında siyah bir kedinin Angora kanı taşıyan ikisi dişi, biri erkek üç yavru doğurmasıyla başlar. Bu yavrular siyah ve grinin altı farklı tonundadır. İlk çiftin erkeğiyle yeni bir dişi çiftleştirildiğinde kısa tüy ve püsküllü bir kuyruk yapısına sahip yeni bir ırk ortaya çıkmıştır. Bu yeni ırk 1987 yılının eylül ayında TICA kayıtlarına Nebelung adı ile geçmiştir. Daha sonrada bu erkek kedi, ırkın devamı için çoğu zaman kullanılmıştır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Kendilerinden emin, dengeli, sıcakkanlı ve oyuncu bir mizaçları vardır. Diğer kedilerden ve çocuklardan hoşlanırlar. Yumuşak, sevecen ses tonları vardır. Bu yapılarıyla ev yaşamına yatkın gibi görünen Norwegianlar aynı zamanda doğal yaşamdaki kedilerin avcı ve tırmanıcı karakterlerini de taşırlar. Bu nedenle geniş bahçeli bir ev yaşantısı onlar için en idealidir. Eğer bahçeli bir evde yaşamıyorsanız, evinizde yapay bir ağaç bulundurmanız, mobilyalarınızın zarar görmesini engelleyecektir. Renkleri Genelde mühürlü, kırcıllı ve karışık renklerden oluşur. Vücudundaki mühürler genellikle, sarı ve beyaz karışımından oluşur. Sadece siyah ve beyazdan oluşan özel renkleri de vardır. Tüy Bakımı Uzun tüylerinin düzenli olarak fırçalanmasına özen gösterilmelidir. Tüylerinin birbirine karışmaması ve düzenli görünmesi onlar için önemlidir. Bu nedenle genellikle kendi kendilerini temizlerler. Kökeni 1930 yılında İskandinav Yarımadası'nda ortaya çıkmıştır. Bölgenin yerlisi olan bu kediler, yüzyıllardır dondurucu soğuk ve vahşi hayvanlarla yaşam mücadelesi vermiştir. Soğuk iklime sahip bölgelerde yaşamalarına rağmen, sıcakkanlı hayvanlardır. Bu ırk adeta, kedilerin yüzyıllar öncesine dayanan efsanevi ve gizemli özelliklerini, modern dünyaya kanıtlayan bir karaktere sahiptir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Akılcı ve mantıklı kişiliğiyle öne çıkan Ocicatlar aynı zamanda oldukça aktif, atletik ve sportmen bir yapıya sahiplerdir. Bu ırk aynı zamanda Siyamların uyanıklığını, nazik ve sevecen yapılarını da almışdır. Renkleri Vücudunda, parlak renkler ve benekler çoğunluktadır. Yüz kısmındaki tüyler, vücuduna göre daha açıktır. Bu ırkın kedileri genelde gümüş tonları, kahve lila ve çikolata renklerindedir ve sahip oldukları renkler vücut hatlarıyla uyum içerisindedir. Ocicat ırkına mensup bir kedinin tüylerinde, aynı rengin açıklı koyulu 12 farklı halini görmek mümkündür. Bu ırkın genelde göz rengi kahve ve sarıdır. Tüy Bakımı Düzenli fırçalamanın yanısıra ellerle masaj yapılması onlar için iyi olacaktır. Kökeni Ocicat, Absyssinian, Amerikan Shorthair ve Siamese karışımından oluşan melez bir ırktır. İlk kez 1987 yılında CFA tarafından bulunmuş ve Güney Amerikalı vahşi kedi Ocelat'a benzerliği nedeniyle bu ismi almıştır. Ocicatseverler; onların başlı başına bir ırk olduklarını ve kendilerine has özellikler taşıdıklarını ispatlamak için büyük mücadele vermişlerdir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Oldukça duygusal, sadık kedilerdir. Anlayışlıdırlar ve kolayca eğitilebilirler. Renkleri Bu ırk genelde sade renklerdedir. Tüyler; lavanta - krem, gümüş, tarçın, mavi - krem gibi karışımlardan da oluşabilir. Göz renkleri açık ve koyu yeşildir. Ancak çok nadir olsa da gözlerde mavi renk hakim olabilir. Yaşlı kedilerde ise gözler, her zaman soluk renklidir. Tüy Bakımı Tüylerinin düzenli taranması sağlıklı görünmeleri sağlayacaktır. Kökeni Oriental Longhair; görünüş itibariyle Oriental Shorthairdan biraz daha uzun tüylüdür. Kediseverler ve ırk araştırıcıları, bu ırka ilk önce diğer Shorhairlerden tek farkının tüylerinin sık olması olarak bakmış ve özgün bir ırk olarak kabul etmemişlerdir. Ancak bu ırkın kedileri; Persian gibi uzun, yumuşak ve şüphesiz diğer uzuntüylü kediler gibi parlak ve muhteşem bir görünüme sahip olmalarıyla kendilerini kabul ettirmişlerdir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Siyamlar gibi oldukça canlı, hareketli ve sadık kedilerdir. Bu oyuncu kediler evde, özellikle çocuklarla çok iyi anlaşır. Oldukça sesli ve girişken yapıda olan bu kediler, yumuşak bir ses tonuna sahiptir. Avlanmaya bayılırlar. Kaslı vücut yapıları, avlanma sırasında onlara büyük avantaj sağlar. Dişi kediler gelişimlerini oldukça erken tamamlarlar. Renkleri Tüyleri çeşitli renktedir. Tek renklerin yanında beyaz tonlarıyla karışmış mavi, krem, lila ve duman renkleri de vardır. Tüy Bakımı Kısa ancak oldukça dolgun ve sık tüylerin bakımı her hafta düzenli olarak yapılmalıdır. Kökeni İlk Oriental 1950 yılında İngilterede ortaya çıkmış ve Siamese'lara benzer bir mutasyon geçirmiştir. Günümüzde Oriental ırkı Siamese ve renkli shorthair'a benzer olarak bilinir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Tartışmasız ilk tercih edilen ev kedisi olan Persian, aileye ve dostluğa olan tüm düşkünlüğü ve zekası ile tanınır. Ancak bakımı oldukça dikkat gerektirir. Renkleri En çok rastlanan tipler tek renkler veya aynı rengin açıklı koyulu tonlarıdır. Bunlar beyaz, siyah, mavi, kızıl, krem, mavi-krem, duman olabilir. Vizon rengi, beyaz üzeri daha koyu renkler, duman üzeri siyah, mavi, akik rengi, mavi-krem, tekir desenleri olabileceği gibi beyaz ve farklı renkten oluşan çift renklerde görülür. Çift renklerde beyaz üzeri yama desenleri veya çikolata, leylak-krem, ateş, fok kahverengi veya mavi lekeler olabilir. Gözler parlak bakır, canlı mavi, mavimsi yeşil ya da değişik göz renklerinde olabilir. Tüy bakımı Her gün muntazaman fırçalanması şarttır. Çok fazla sindirilmemiş tüyler bağırsak problemlerine yol açabilir. Yumuşak bir fırçayla ve yumuşak hareketlerle fırçalanmalıdır. Eğer şartlar başka türlüsünü gerektirmiyorsa mümkün olduğunca kuru şampuan kullanılması gerekir. Kökeni İran kedilerinin uzun tüylü Türk Ankara kedilerinden geldiği sanılmaktadır. Her iki cins de doğulu kediler olarak tanınır. Eski İran kedilerinin Ankara kedileriyle daha yoğun ve yünsü tüylü olmalarının dışında çok az farklılıkları vardı. İran kedileri Avrupalılar tarafından tüylerinden ötürü beğenilerek yetiştirildiler ve tüm uzun tüylü kedi yarışmalarının vazgeçilmez galipleri oldular. İran kedisinin süregelen ısrarlı yetiştirilmesi sonucunda sarsılmaz yerleri olan İngiliz ve Amerikan Shorthair'ler bile kendi ana vatanlarında tahtlarını kaybettiler. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Doğaları gereği vahşi görünseler de aslında yumuşak kalpli, sevecen ve akıllı kedilerdir. Güçlü bir otokontrolleri vardır. Arabada rahatça seyahat edebilirler. Genelde sahipleriyle olmayı tercih ederler. İnanılmaz zekaları ve her zaman entrikayla dolu karakterleriyle Pixie Bob kediseverlerin tercih ettiği bir ırk olmuştur. Renkleri Koyu kahve noktalı, silik noktalı,açık kahve, kırık parçalı ve kırmızımsı kahverengidir. Tüy Bakımı Kısa tüylere sahip olan Pixie Bob'ların yoğun bir tüy bakımına ihtiyacı yoktur. Haftada bir kez küçük bir fırça veya tarakla bakımının yapılması yeterlidir. Kökeni Evcil çiftlik kedisi ve Bobcat (vaşak) karışımı olan Prixie Bob ırkı, kuzey Amerikanın tüm bölgelerinde yaygın olarak görülebilir. Evcil görüntülerinin altında oldukça farklı doğaları vardı. İlk olarak bu polydactyl, kısa kuyruk kedilere 1985 yılında Cascade dağlarının gölgesindeki Puget Sound'un sahillerinde rastlanmıştır. Davranışları ve görüntüsüyle inanılmaz bir gizeme sahip olan bu kedilerin en spesifik özelliği polydactyl oluşlarıydı. Carol Ann tarafından bölgeden alınan bir dişi yavrunun polydactyl oluşunun dışında, vahşi görünüşü ve gizemli duruşuyla başka bir dünyanın kanını taşıdığını farkeden Carol Ann ona masal kedi adını verdi. Kuzeybatı Pasifikde de rastlanılan bu ırk daha sonraları çoğaltılarak geliştirilmiş ve insanların beğenisini kazanmıştır. 13 yıl sonra tam olarak zararsız ve diğer evciller gibi kusursuz hale gelmiş olan bu ırkın zekası ve algılama yeteneği apartman yaşantısına çabuk alışmasını ve yaygınlaşmasını kolaylaştırmıştır. İki orjinal kedinin birleşiminden oluşan Pixie Bob, DNA testlerinde vahşi gen taşıyan evcil kediler olarak TICA (The International Cat Association)' ya kayıtlıdırlar. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Çocuklar ve diğer kedilerle vakit geçirmekten hoşlanan bu sevecen kediler hareketliliğin olduğu her yerde vardır. Oldukça sıcak ve dost canlısı kedilerdir. Uysal yapısı nedeniyle savunma içgüdüleri gelişmemiştir. Diğer sokak kedileri karşısında kendilerini savunamayacaklarından evde bakılmaları önerilir. Renkleri Uzun ve peluşa benzeyen tüyleri bir çok renk ve desende olabilir. Tek renkli, mühürlü, tekir, kaplumbağa deseni, vaşak ve vizon sık görülen renk ve desenleridir. Ayrıca mavi, lila, kırmızı, gümüş, duman, krem ve beyaz renklerde farklı desenlerde de olabilirler. Renkleri farklı olmasına rağmen gözleri genellikle parlak ve derin mavidir. Tüy Bakımı Orta uzunlukta olan tüyleri diğer uzun tüylü ırklara oranla daha az bakıma ihtiyaç duyar. Sağlıklı ve yumuşak tüyleri haftada iki kez fırçalanması yeterlidir. Birkaç ayda bir banyo yaptırmalı, tırnak kesimi ve kulak içi temizliğine dikkat edilmelidir. Kökeni Ragamuffin ırkının hikayesinin bir kaza sonucu başladığına inanılmaktadır. 1960 yıllarında Persian ırkı kediler yetiştiren Ann Baker, vahşi kedilerin kolonilerine bakan ve besleyen komşusu ile ilişkisini geliştirmişti. Adı Josephina olan bu vahşi kedilerden biri araba kazası geçirmeden önce birkaç yavru dünyaya getirmişti. Kaza sonrası kedi tekrar sağlığına kavuştuğunda ikinci bir doğum yapmıştı ve insanları etkileyen inanılmaz yavrular dünyaya getirmişti. Bu doğumla birlikte kaza sonucu Josephina' nın mutasyona uğradığı ve daha farklı yavrular ortaya getirebildiği gibi bilimsel olmayan teoriler ortaya atılmıştır. Ann Baker, Josephina adlı bu vahşi kedinin yavrularını çoğaltmış ve Ragdoll' a benzeyen bu inanılmaz ırka harika bir karakter kazandırmak için onları koruma altına almıştır. Melekleri andıran bu sevimli kedilere Cherubim (melek) ismini vermiştir. Ann Baker, bu rastlantısal ırkı, Burmese'ye benzeyen siyah kısa tüylü ve noktalı kediler ve beyaz patili erkek Birman gibi kedilerle çiftleştirerek geliştirmiştir. Bu çiftleştirmeler sonucunda birçok beyaz patili ve noktalı yavrular meydana gelmiştir. Kedilerin bir çoğu beyaz patili ve noktalı olmasına karşın yavruların bazıları gökkuşağı renklerinin farklı tonlarındaydı. Bu farklı görünümlerinden dolayı Baker bu kedilere Miracle Ragdoll (mucize Ragdoll) demiştir. Ancak bu ırkın, tüm renk ve desenleri ile Ragdoll'lardan farklı olduklarını ispatlamıştır. Bu nedenle 1993 yılında International Ragdoll Cat Association (IRCA) tarafından başlı başına bir ırk olduğu kabul edilmiş ve Riverside' ın sevimli afacanları olduklarından Ragamuffin ismiyle anılmaya başlanmıştır. Ve kayııtlara bu adla geçirilmesi uygun görülmüştür. Irk 2001 yılında The Amerikan Association Of Cat Enthusiasts, United Feline Organization (UFO) ve Cat Fanciers Federation (CFA) kuruluşları tarafından da kabul edilmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Ragdoll nadir üreyen ve seçkin bir ırktır. Sakin görünüşlüdür ancak sinirlendiğinde nazik ve yumuşak bir patide olsa ani vuruşlarda bulunabilir. Renkleri Ragdoll un üç ana rengi vardır. Beyaz eldivenli kediler, eldivensizler ve tek renkliler olacak şekilde de gruplandırılır. Renkliler mühürlü de olabilir. Çikolata rengi, mavi, kahve lila renkliler beyazla uyum içindedir. Gözler genelde mavidir. Tüy Bakımı Fırçayla hafifçe taramak, elle yumuşak dokunuşlarda bulunmak tüylere güzel bir görünüm kazandıracağı gibi onun da hoşuna gidecektir. Kökeni Keşfedilen bu ırkın Beyaz Persian olabileceği düşünülmüştür. Fakat sonraki araştırmalarda ortaya yeni bir ırk çıkmıştır. Ragdoll üzerinde yapılan araştırmalarda deney fareleri kullanılmış ve bazı farklı davranışlar gözlenmiştir. Bu gözlemler 1960 yılı boyunca sürmüştür.1980 in ortalarına kadar Amerikan kayıtlarının kabul etmemesi nedeniyle araştırmalar tam olarak yapılamamıştır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Sakin ve bağımsız yapısıyla kendini zorla kabul ettirmeye çalışmadan, sevgisini ve duygularını gösterebilen Russian Blue kedileri, pratik zekalı, akrobatik ve beceriklidir. Renkleri Açık ve parlak mavi Russian kedisinin tek rengi olmasına rağmen tercih edilen tonlar bölgelere göre değişir. Örneğin İngiltere'de orta tonda bir mavi tercih edilir. Tüylerinin renk tonu ne olursa olsun koyu yeşil gözler bu ırkın özelliğidir. Tüy Bakımı Fazla bakım istemeyen bu kedinin tüyleri onları dik tutacak şekilde fırçalanmalıdır. Kökeni Russian Blue kedisinin ana kökeni bazı eski kedi ırklarında olabileceği gibi tam olarak bilinmemektedir. Bir rivayete göre bu kedi kraliçe I. Elisabeth tarafından İngiltere'ye bir Rus liman şehri olan Archangelsk'den getirilmiştir. O zamanlar Archangel kedisi olarak bilinirken, bir ingiliz kedi show'unda "Yabancı Mavi" olarak tanımlanmıştır. Amerika'ya değişik kısa tüylü mavi kedilerin gitmesi 1880 lerin başında İsveç ve İngitere üzerinden olmuştur. Bu güzel ve tatlı kedi Kuzey Amerika ve Avrupa'da geniş kitleler tarafından benimsenmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Savannahlar, zeki, oldukça oyuncu, hareketli ve sosyal kedilerdir. Yumuşak, sıcakkanlı ve nazik bir mizaçları vardır. Yoğun bir sevgi, ilgi, okşanmak ve öpücüklerden çok hoşlanır. Oldukça uyumlu olan savanahlar kolaylıkla ev yaşamına alışabileceği gibi tasma ile gezmeye de alıştırılabilir. Sahibiyle, evdeki diğer petlerle ve çocuklarla iyi geçinen ve iletişim kurabilen savannahların en büyük özelliği suyu sevmeleridir. Su dolu bir küvette oynamayı klasik kedi oyuncaklarına tercih eder. Renkleri Noktalı, tekir ve tek renkte olabilen Savannahların desenlerine göre farklı renkleri olabilir. Noktalı olanları, gri, fildişi, krem, ten rengi, açık turuncu, açık kahverengi gibi gövde rengi üzerine keskin koyu renkte noktalıdır. Başın üstünde iki kulak arasında, omuz ve boyunda koyu renkte çizgiler yayılmıştır. Bu noktalar bacaklarda yuvarlak veya köşeli, kuyrukta ise bant şeklindedir.Genellikle geniş ve tam yuvarlak noktalılar tercih edilir. Tekir olanlar, gri, koyu turuncu, kızıl veya kahve gibi alt renklerinin üstünde siyah veya koyu renkli dalgalar ve çizgiler barındırır. Çene, karın, göz çevresi, ayakların iç kısmı ve bıyık kısımlarında beyaz, fildişi, krem gibi açık renkler bulunabilir. Genellikle zincirli koyu çizgililer tercih edilir. Tek renkli Savannahlar genellikle düz, parlak siyah renklidir. Ayrıca koyu tüy renginin üstünde koyu renkte çizgileri bulunan türleride olabilir. Ancak bu çizgilerin formatı tekir olanlara uygun olduğunda kabul edilir. Tüy Bakımı Tüyleri uzun değildir. Kısa ve orta arası, sık ve parlaktır. Günlük yapılan fırçalamalar yeterlidir. Kökeni Savannah ismi, ırkın kaynağını oluşturan Serval kedisinin anavatanı Afrika'nın savanlarından gelmektedir. Serval kedisi Afrika yerlileri tarafından binlerce yıldır yetiştirilmekte olan fakat sıradan ev hayatına uygun olmayan vahşi bir kedidir. Savannah ise Serval'in pek çok güzelliğini taşımakla birlikte, evde beslenmeye daha uygun ılımlı bir karaktere sahiptir. Savannah kedisi, Afrika Serval kedisinin melezlenmesi sonucu elde edilmiş genç bir ırktır. 1980'lerin başında kedi yetiştiricisi Judie Frank bir Serval erkeği ile dişi bir Siyamı başarılı bir şekilde çiftleştirmiştir. Zamanla Serval kedisinin vahşi güzelliği, çarpıcı ve farklı vücut yapısıyla evcil kedilerin uyumlu karakterlerinin birleşimi olan Savannah kedisi kendine has bir özellik kazanmış ve Eylül 2000'de TICA (The International Cat Association) tarafından onaylanarak yeni bir ırk kategorisine kabul edilmiştir. SIMBA (Savannah Uluslararası Üye ve Yetiştiriciler Birliği) sayesinde TICA, Savannah ırkına Mayıs 2000'de kedi showlarında yarışma izni vermiştir. Halen gelişim aşamasında olan Savannah kedilerinin ilk 4 kuşak erkekleri steril olduğundan çapraz yetiştirmeler sürmektedir. Uzun, esnek vücut yapısı, vahşi kedileri andıran zarif hareketleri, çarpıcı kürkleri ve yumuşak karakteri ile kısa sürede popülarite kazanan Savannahlar hala nadir bulunan bir ırk olma özelliğini korumaktadır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Akıllı, sakin huylu ve yumuşak sesli olan bu ırk yeni insanlara ve yeni ortamlara kolayca adapte olabilir. Sadık ve evine bağlıdır. Ailenin tüm üyelerine kendini sevdirir ancak seveceği sahibini ise kendi seçer. Sahibinin yanında olmayı sever ancak asla kucak kedisi değildir. Sahibi ile oyun oynamayı ve ilgi çekmeyi sever. Özellikle atılan bir oyuncağı getirmekten büyük keyif alır. Sessiz bir kedidir. Diğer petlerle ve insanlarla iyi anlaşır. Konforlu ortamları sever ancak gerektiğinde iyi bir fare avcısıdır. Hem evde hemde bahçede yaşayabilir ancak yalnız kalmayı sevmez. Renkleri Lila, leylak ve çikolata dışında tüm renklerde görülebilir. Mavi-krem ve beyaz, duman ve beyaz, siyah ve beyaz, mavi ve beyaz en sık görülen renkleridir. Tüy Bakımı Orta düzeyde tüy bakımına ihtiyacı vardır. Haftada 2-3 kez fırçalama yeterlidir. Ancak günlük olarak yapılan fırçalamalar tüylerin daha güzel bir görünümde olmasını sağlayacaktır. Kökeni 1961 yılında iskoçya'da William Ross adlı bir çiftçi tarafından farkedilen Scottish Fold kedisi annesi düz kulaklı ve babası bilinmeyen bir ırktır. Babasının bilinmemesi bu ırkın genetik olarak kökeni konusunda araştırmaların tam olarak sonuçlanamasına neden olmuştur. Bu nedenle belli bir seceresi olmayan çiftlik kedisi olarak tanımlanmıştır. Ancak diğer ırklardan oldukça farklı bir kulak yapısı olan bu kedinin 1966 yılında GCCF (Governing Council of the Cat Fancy) tarafından resmi olarak ilk kaydı yapılmıştır. Daha sonra tanımlama aşamasında 1970 yılında ırkın kulak enfeksiyonlarının genetik bir bozukluk olduğu ve kulak hastalıklarına yatkınlığı olduğundan resmi tanımlama ve kabulü işlemi durdurulmuştur. Bunun üzerine Amerikaya götürülerek işlemlerine devam edilmiştir. Carnivor genetik araştırmacısı olan Dr. Nail Todd tarafından 3 vavru değişik yetiştiricilere verilmiş ve üremesi sağlanmıştır. Bu yetiştiricilerden Pensilvanyalı yetiştirici Salle Wolfe Peters ırkın gelişimine büyük katkılarda bulunmuş ve 1973 de CFA (Cat Fanciers Association) tarafından tanınan ırk 1978 yılında şampiyonluk statüsüne alınmıştır. Bu gün Amerikada popüler ilk 10 ırk arasında yer alan, Highland Fold ve Coupari olarak da adlandırılan Longhair Scottish Fold 1980 yılına kadar ayrı bir tür olarak kabul edilmememiş ve genel olarag Scottish Fold olarak adlandırılmıştır. Ancak daha sonra ACFA, NCFA, ACA, CFF gibi organizasyonlar tarafından da ayrı bir tür olarak kabul edilmiş ve kayıtlara geçirilmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Akıllı, sakin huylu ve yumuşak sesli olan bu ırk yeni insanlara ve yeni ortamlara kolayca adapte olabilir. Sadık ve evine bağlıdır. Ailenin tüm üyelerine kendini sevdirir ancak seveceği sahibini ise kendi seçer. Sahibinin yanında olmayı sever ancak asla kucak kedisi değildir. Sahibi ile oyun oynamayı ve ilgi çekmeyi sever. Özellikle atılan bir oyuncağı getirmekten büyük keyif alır. Sessiz bir kedidir. Diğer petlerle ve insanlarla iyi anlaşır. Konforlu ortamları sever ancak gerektiğinde iyi bir fare avcısıdır. Hem evde hemde bahçede yaşayabilir ancak yalnız kalmayı sevmez. Renkleri Mavi, kırmızı,beyaz siyah, krem, duman, chinchilla, portakal renklerde, tekir, parçalı ve iki renkli versiyonlar şeklinde olabilen tüyler genelde Amerikan Shorthair'la aynı renklerdedir. Tekir desende olanları 3 şekilde olabilir. Bunlar, Klasik tekir modeli:Temel rengin üstünde çelişen açık ve koyu bantlar vardır. Uskumru tekir modeli:Kahve, gümüş ve mavinin ağırlıklı olduğu modeldir. Kısmen tekir modeli:Kırmızı ve krem tonlarındadır. Ayrıca gümüş tekir, gölgeli gümüş, gölgeli altın, siyah duman gibi pek çok renk versiyonlarıda görülebilir. Tüy Bakımı Orta düzeyde tüy bakımına ihtiyacı vardır. Haftada 2-3 kez fırçalama yeterlidir. Mayıs ayında bölgesel olarak mevsime bağlı bir tüy değişimi yaşarlar. Bu dönem de fırçalamaların sık yapılması ölü tüylerin toplanmasını kolaylaştıracağından faydalıdır. Kökeni 1961 yılında iskoçya'da William Ross adlı bir çiftçi tarafından farkedilen Scottish Fold kedisi annesi düz kulaklı ve babası bilinmeyen bir ırktır. Babasının bilinmemesi bu ırkın genetik olarak kökeni konusunda araştırmaların tam olarak sonuçlanamasına neden olmuştur. Bu nedenle belli bir seceresi olmayan çiftlik kedisi olarak tanımlanmıştır. Ancak diğer ırklardan oldukça farklı bir kulak yapısı olan bu kedinin 1966 yılında GCCF (Governing Council of the Cat Fancy) tarafından resmi olarak ilk kaydı yapılmıştır. Daha sonra tanımlama aşamasında 1970 yılında ırkın kulak enfeksiyonlarının genetik bir bozukluk olduğu ve kulak hastalıklarına yatkınlığı olduğundan resmi tanımlama ve kabulü işlemi durdurulmuştur. Bunun üzerine Amerikaya götürülerek işlemlerine devam edilmiştir. Carnivor genetik araştırmacısı olan Dr. Nail Todd tarafından 3 vavru değişik yetiştiricilere verilmiş ve üremesi sağlanmıştır. Bu yetiştiricilerden Pensilvanyalı yetiştirici Salle Wolfe Peters ırkın gelişimine büyük katkılarda bulunmuş ve 1973 de CFA (Cat Fanciers Association) tarafından tanınan ırk 1978 yılında şampiyonluk statüsüne alınmıştır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Hareketli, canlı, meraklı ve sabırsız yapısına karşın oldukça sakin, iyi huylu bir kedidir. Diğer kedi ve köpeklerle iyi anlaşırlar. Özellikle çocuklar ile çok iyi arkadaştır. Hastalara ve çocuklara toleransı yüksektir. Apartman yaşamına iyi adapte olabilen kedilerdir. Kucağa alınmak için sahibine sırnaşmayı sevsede tam olarak bir kucak kedisi değildir. Renkleri Gölgeli olan tüyleri tüm renklerde ve desenlerde olabilir. Tekir, gölgeli veya benekli desenlerde beyaz, siyah, kırmızı, krem, çikolata, lila, gümüş, altın, duman, yeşilimsi mavi, vizon renklerde olabilir. Tüy Bakımı Selkirk Rex'in tüy bakımı özel dikkat ister. Özellikle uzun tüylü olanlar önce taranmalı ve sonra kremli şampuan kullanılarak yıkanmalıdır. Aksi halde bukleler açılır ve kıvırcık görünümü kaybolur. Kısa ve uzun tüylü olan Selkirk'lerin için ayda iki kez bu işlemin yapılması yeterlidir. Ayrıca haftada iki kez kısa süreli fırçalama yapılması gerekir. Şova çıkacak olanların tarama ve banyo işlemleri mutlaka bir kaç gün öncesinden yapılmalıdır. Kökeni Selkirk Rex doğal bir mutasyondur. British Shorthair'e benzeyen bu ırk, Amerika'nın Montana şehrinde bir sığınakta Jeri Newman tarafından düz tüylü anne ile düz tüylü beş yavru ve bir tane kıvırcık tüylü yavrunun bulunmasıyla keşfedilmiştir. Jeri Newman, bu garip yavruyu tecrübeli Persian tanımlayıcısı olan De Pesto of Noface'ye götürdüğünde farklı bir ırk olarak tanımlanmış ve Selkirk Rex keşfedilmiştir. Genleri nedeniyle kıvırcık tüylü kediler yada düz tüylü kediler dünyaya getirebilirler. British Shorthair gibi kemik ve kas yapıları oldukça gelişmiştir. Bu ırkın bulunmasıyla Devon, Cornish ve Selkirk Rex'e 3'lü başbelaları denmiştir. Cat Fanciers Assocation (FAD) ve The International Cat Assocation (TICA) tarfından tanımlıdır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Renkleriyle beraber Siyam kedilerinin kişiliklerinin de değiştiği inancı oldukça yaygındır. Örneğin fok lekelinin daha dışa dönük, mavi lekelinin daha şefkatli, çikolata lekelinin ise daha neşeli ve oyuncu olması gibi. Tüm Siyam kedileri zeki ve dikkatlidir. Renkleri Lekeli siyamlarda Amerika'da dört renk tanınır. İngilizler ise buna ilave olarak sekiz rengi daha kabul ederler. İngiltere'de tanınan sekiz renk Amerika'da "renkli lekeli kısa tüylü" ırk olarak kabul edildiğinden, tek renkli bazı Siyam türlerine de "Oriental Shorthair" denir. Amerika'da tanınan Siyam kedisinin dört rengi şunlardır; Lekeli fok kahverengisi (açık kahverenginden krem rengine doğru gölgeli tonlar ile koyu fok rengi), çikolata lekeli (fildişi ile sütlü çikolata), mavi lekeli (mavimsi beyaz ile koyu mavi), leylak lekeli (kar beyazı ile pembemsi buz grisi). İngitere'de tanınan diğer renkler ise lekeli tekir, kızıl lekeli ve krem lekelidir. Tüm renklerdeki kedilerin gözleri daima canlı mavidir.Tüy Bakımı Mevsiminde bolca tüy dökme eğilimleri olduğundan her gün ölü tüyleri temizlemek için fırçalanmaları gerekir. Kökeni Soylu ruhlarıyla bu kediler eski Siyam'da (Thailand) yıllarca saray mensuplarının ve kutsal tapınakların bekçiliğini yaptılar. Asla yabancı ellere teslim edilmeyen, sevilen ve sayılan bu kedilerin ilk İngitere'ye geçişi Siyam kralı tarafından 1880' lerin başında İngiltere başkonsolosu Owen Gould'a hediye edilmesiyle oldu. Amerika'ya giden ilk Siyam da benzer bir şekilde konsolos David Stickles vasıtasıyla Siyam kralının first lady Mrs. Rutherford B. Hayes'e hediye göndermesiyle 1878 de gerçekleşmiştir. Dayanılmaz çekicilikleriyle Siyam kedileri kedi sevenleri kendilerine hayran bırakmışlardır. Değişik renkler elde etmek için yetiştiricilerin yaptığı çalışmalar sonucunda bazı Siyam kökenli yan ırklar ortaya çıkmıştır. Bunlardan bazıları Colorpoint Shorthair, Javanese ve Ocicat'tir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Nazik, sevecen ve sadık kedilerdir. Karakterlerinin kediden çok köpeğe yakın olduğu söylenir. Çocuklarla ve diğer petlerle iyi anlaşır. Tırmanmayı sever, bu nedenle yüksek yerlere çıkma imkanı verilmelidir. Siberian kedileri çok zeki ve sahibine yakından bağlıdır. Problem çözme yeteneğine sahip, adını bilen, çağırıldığında gelen ve evde yavru köpekler gibi sahibini takip eden bir ırktır. Vücudun ağır yapısına rağmen çeviktir, oldukça yüksek yerlere sessizce zıplayabilir. Siberian misafirlere karşı korkak veya saldırgan davranışlar göstermez. Renkleri Siberian bilinen bütün renklerde olabilir. Çikolata tarçın, lila açık kahve, benkli, tek renkli, iki renkli ve üç renkli Tüy Bakımı Siberian'ın kalın alt tüy tabakası hava koşullarına ve suya dayanıklılık sağlar. Diğer uzun tüylü ırklar kadar bakım gerektirmez. Düzenli olarak taranması ve fırçalanması gereklidir. Bu bakımın haftada bir kez yapılması genellikle yeterli olur. Özellikle ilkbaharda ve sonbaharda tüy döker. Diğer dönemlerde belirgin tüy dökülmesi yoktur. Kökeni Rusya'dan köken alan bir ırktır. Rusya'nın yerli ve doğal kedileridir. Sokak kedileri şeklinde doğal biçimde yaşadıkları ve üredikleri için ırkın belli bir standartını yaratamak güçtür. Bu nedenle her renkte olabilirler. Amerika'ya ilk kez 1990'da getirilmiştir. Artan popülaritesine rağmen yaygın olmadığından yetiştiricilerin elinde uzun sipariş listeleri vardır. CFA tarafından 6 Şubat 2000'de Miscellaneous (çeşitli) sınıfına kabul edilmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Singapur caddelerinde geçen hareketli yaşamdan izler taşırcasına hareketli ve atılgan kedilerdir. Oldukça meraklı ve ilgili karaktere sahiptirler. Renkleri Belirgin renkleri yoktur. Genelde gri ve siyah tonlarındadır. Bu renklerin içinde yer yer krem ve kahve tonları görülebilir. Yanak, göğüs ve karın kısmı açık tonlardadır. Gözler açık ve koyu yeşil arasında değişir. Tüy Bakımı Kısa tüyler pek fazla bakım gerektirmez. Düzenli fırçalama ve masaj hoşuna gidecektir. Tüyleri nedeniyle hayvanseverler tarafından çok beğenilen bir ırktır. Kökeni İlk olarak 1988 yılında TICA ve CFA tarafından bulunmuştur. Kökeni Singaporonlara dayandırılan çok eski bir ırktır. Sokak kedisi olarak bilinen Singapura ırkına Malaysian da denirdi. 1974 yılında Amerika'ya getirildi ve 1975 yılından sonra ev ortamında yetiştirilmeye başlandı. 1980 yılında ise SPCA tarafından tekrar gözden geçirilen ırk daha sonra Amerikan kayıtlarına geçirilmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Oldukça, hareketli, enerjik, sadık ve uyumludurlar. Ev yaşamına kolay adapte olurlar. Çocuklarla, köpeklerle ve diğer petlerle iyi anlaşırlar. Çok yumuşak melodik bir ses tonu vardır. Konuşmayı ve kibar bir mırıldanma ile sahibine sevgisini anlatmayı sever. İyi bir avcı ve oyuncudur. Özellikle atılan nesneleri alıp getirme oyununu çok sever. İnsanlarla olmaktan mutlu olan sosyal kedilerdir. Renkleri Kısa ve parlak olan tüyleri mavi mühürlü beyaz, mühürlü beyaz, lila ve çikolata renklerinde olabilir. Snowshoe'nın Siyamlarda olduğu gibi yüz, kulak, bacak ve kuyruktaki renkler, gövdeye oranla biraz daha koyu tondadır. Mühürlü olanlarında beyaz renkteki mühürler farklı büyüklükte olabilir. Beyaz patiler karakteristiktir. Tüy Bakımı Kısa olan tüyleri çok sık bakım istemez. Fakat iyi ve temiz görünümde olabilmesi için oyun haline getirip yapılan fırçalamalar yeterlidir. Az derecede tüy döken bir ırktır. Tel uçlu fırçaların kullanılması tavsiye edilmez. Eldiven şeklinde lastik fırçalar bu ırkın tüy bakımı için en doğru seçimdir. Kökeni Amerika orjinli olan bu ırk 1960 yılında Doroty Hinds-Daugherty isimli yetiştirici tarafından yapılan çaprazlamalar sonucunda gelişmiştir. Öncelikle beyaz ayaklı Birman kedisi ile Siyam'ların beneklerini bir araya getirmeyi amaçlayan bu yetiştirici tarafından daha sonra American Shorthair ve Siyam kedisinin çaprazlanması sonucu Snowshoe ırkı keşfedilmiştir. Beyaz eldivenli iri bir Siyam görünümünde olan Snowshoe, Amerikada tanınan bir ırktır ancak nadir bulunur. İlk kez 1980 yılında TICA (The International Cat Association) tarafından tanınmıştır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Sevgi dolu bir kedidir. Aktif, zeki ve meraklı olan Sokoke suyla oynamaya bayılır. Çok iyi yüzebildiği gibi çok iyide tırmanabilir. Konuşkan, kibar ve iyi dost olan bu ırk, köpek, kedi ve diğer petlerle iyi anlaşırlar. Her zaman sahibinin yanında olmak ister. Özellikle kucakta oturmak ve kendini okşatmaktan mutlu olur. Eve gelen yabancı arkadaşlardan hoşlanır. Beden dilini ve sesini çok iyi kullanabilen Sokoke şov yapmayı ve izlenmeyi çok sever. Sahibinin ruh halini algılayabilen ve yansıtabilen bu kediler sahibi mutsuz ise, mutsuz olabilen oldukça duyarlı kedilerdir. Renkleri Tekir desende olan tüyleri, açık kahveden koyu kestaneye kadar tüm renklerde olabilir. Tüy Bakımı Kısa olan parlak ve ipeksi tüyler oldukça elastiktir. Fazla tüy bakımı gereksinimi yoktur. Haftada bir kez yapılan fırçalamalar yeterlidir. Kökeni Afrika'da Kenya'nın Watamu kasabasında yaşayan vahşi doğa bilimcisi Jeni Slater tarafından keşfedilmiştir. Jeni Slater tarafından, Hint okyanusu' nun sahil kesimindeki Arabuke Sokoke yağmur ormanlarının arka kısmında yer alan hindistan cevizi bahçelerinde bulunanan bu sevimli, zarif, Afrika tekir kedisinin tüm evcil kedilerin ataları olduğuna inanılmaktadır. Daha sonra 1984 yılında Gloria Moeldrup tarafından bir çit olarak Danimarkaya götürülmüş ve yetiştirilmiş olan bu ırk 1992 yılında kayıtlara (FIF) geçirilmiştir. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Asil, nazik, isteklerini kolayca anlatabilen uyumlu kedilerdir. Oldukça zeki olan bu ırk, diğer kedi ırklarına göre daha çok tercih edilir. Renkleri Bu ırk renk bakımından sık sık Absysnian'la karıştırılır. Somali ırkı mavi - gridir. Tüyleri yer yer buz mavisi tonlarıyla açılmıştır. Vücudunda yer alan tüylerin alt kısımları ve bacaklarının iç kısmı krem rengindedir. Göz renkleri ise soluk yeşil yada mavidir. Tüy Bakımı Uzun ve dolgun tüylerine özen gösterilmelidir. Hassas bir şekilde el yardımı veya tarakla taranmalıdır. Kökeni 1960' ların Absysnian ırkı kedileriyle çok fazla benzerlik gösterir. Bu nedenle ırkın uzun tüy Persian kanıyla karışarak ortaya çıktığı iddia edilse de kendine has özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılan araştırmalarda, Somali ırkının uzun tüy genleri taşıdığı gibi kısa tüy genleri taşıdığı da saptanmıştır. Beslenme alışkanlıklarında taze et çok önemlidir. Farlı bir yiyecek verdiğiniz zaman kapris yapabilir ve doğal diete başvurabilirler. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Sahiplerine son derece bağlı, oldukça zeki, oyuncu, bir o kadarda ağırbaşlı olan Sphynx'ler, ilk bakışta utangaç ve masum bir karakter izlenimi uyandırsada, aslında canayakın ve girişken kedilerdir. Renkleri Hücrelerindeki renk pigmentlerinin azlığı nedeniyle renksiz gibi görünürler. Sphynx'ler tek renkli olabildikleri gibi iki ve üç renkli de olabilirler. Vizon, siyaha yakın kahve, beyaz ve siyah renklerde olabilen Sphynx'lerin gözleri ise genellikle altın sarısı, yeşil ve ela rengindedir. Tüy Bakımı Tüylerinin azlığı nedeniyle vücudu dış etkilere karşı oldukça hassastır. Sürekli ve sert fırçalama yapmak onların hassas ciltlerine kolayca zarar verebilir. Bu nedenle tüy bakımı yapılırken, fırça seçimine dikkat edilmeli, özel vücut kremleri ve losyonlar tercih edilmelidir. Kökeni Tüysüz mutasyonlar, hayvanlar dünyasına jenerasyonlar boyunca girmiştir. İlk giren tüysüz ırk, African Sand Dog, ikinci giren ise Chinese Crested Dog olmuştur. Sphynx ise 1966 yılında tüysüz mutasyonlara katılmıştır. İnsanların alıştığı tüylü kedilerden farklı olan Sphynxler, bu alışılagelmişin dışındaki özellikleri nedeniyle her zaman insanoğlunun ilgi odağı olmuştur. İlk kez Kanada'da tanınan bu ırk üreticilerin normal tüylü kedilerden doğan tüysüz yavruları mutasyon ile çoğaltmaları sonucu ortaya çıkmıştır. Sphynxler tamamen tüysüz doğmazlar. Doğduklarında kısada olsa tüm vücutları tüylerle kaplıdır ve daha sonra büyüdükçe tamamen tüysüz kalırlar. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Bu ırkın en belirgin özelliklerinden biri inanılmaz yumuşak huylu olmalarıdır. Dışa dönük, nazik, sevecen kedilerdir. Pet olarak çok iyi bir seçimdir. Sahibine bağlıdır, onun duygularını anlayan hassas bir yapısı vardır. Bazıları tam bir kucak kedisidir. Aynı zamanda oldukça zeki ve oyuncudur. Kapıları açmak gibi problemlerin kolayca üstesinden gelir. Diğer petlerle genellikle iyi anlaşır. İlgi çekmekten hoşlanır, bütün gün evde sahibinin peşinde dolaşır. Meraklı ve sevecan yapıları evden kaçıp yabancıların arabalarına veya evlerine dalmalarına neden olabilir. Renkleri Tiffanie bilinen tüm Asya veya Burmese renklerinde ve desenlerinde yetiştirilebilir. Düz renkiler çikolata, kızıl, mavi, leylak, krem, karamel ve kayısı renklerinde olabilir. Tortoiseshell (tortie) olarak bilinen kaplumbağa kabuğu şeklide desenliler ise siyah, çikolata, mavi, leylak ve karamel tortie olabilir. Tabby olarak bilinen tekir desenliler kahverengi, çikolata, kızıl, mavi, leylak, krem, karamel, kayısı, siyah tortie, mavi tortie, leylak veya karamel tortie tekir olabilir. Uzun tüyler nedeniyle tortie ve tabby desenler birbirinden tam olarak ayırt edilemeyebilir. Gölgeli (shaded) Tiffanie Burmilla'nın yarı-uzun tüylü versiyonudur. Renkler düz renktekilerin aynısı olup, gölgeli görünüm tüylerin köklerde açık, uçlarda daha koyu tonda olmasından kaynaklanır. Tüy Bakımı Yarı-uzun tüylü olarak kabul edilen Tiffanie, uzun tüylü ırklar kadar bakım gerektirmez. Kürkün bakımı için düzenli olarak taranması ve yumuşak bir fırçayla fırçalanması yeterlidir. Kökeni Tiffanie, Asya grubundaki tek yarı-uzun tüylü ırktır. Asya grubu, 1980'lerde erkek bir Chinchilla ile leylak rengi dişi bir Burmese'in tesadüfen çiftleşmesi sonucu oluşmuştur. Burmese'in temel vücut yapısı ve sevecen, yumuşak karakteri ile Chinchilla'nın göz alıcı tüy renklerinin birleşimine sahip yavruların fazla ilgi çekmesi ve beğeni kazanmasıyla bu çiftleşme tekrarlanmış ve ayrı bir ırk oluşmuştur. GCCF( The Governing Council of the Cat Fancy) tarafından ilk kez 1991'de başlangıç statüsünde kabul edilmiş, 1999'da geçici statüsüne dahil olmuştur. Bir kaç sene içinde şampiyonluk statüsüne yükselmesi beklenen genç bir ırktır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Tonkineseler her zaman güvenli ve dışa dönük kedilerdir. Kendilerine özgü hareketli doğalarıyla, merak uyandırır ve sevilirler. Sahiplerine bağlıdırlar, duygusal yapılarından dolayı azarlanmaktan ve ilgisizlikten hoşlanmazlar. Renkleri Bu ırkın renkleri Amerikan sansarınınki gibidir. Açık kahve tonları, krem ve şampanya rengi karışımı, uçuk mavi gri ve pembe tonları kendine has renkleridir. Genelde bu renklerin karışımı kulak, yüz ve ayaklarda giderek koyulaşır. Derin ve parlak olan gözler her zaman açık yeşil veya mavidir. Tüy Bakımı Düzenli ve düzensiz fırçalanabilir yada ellerinizle dokunuşlar yapmak onun için yeterli olabilir. Ancak banyo konusunda mutlaka düzenli olmalısınız. Bu konuda sağlıklı ve temiz görünmesi önemlidir. Kökeni Tonkinese; 1960' yılında Siamese ve Burmese ırklarının karışımıyla oluşan, melez bir ırk olarak kabul edilmiştir. Fiziksel görünümü Siamese'den daha geniş, Burmese' den ise daha atik ve kıvraktır. Bu ırk görünüşü ve taşıdığı Amerikan ve Kanada kanı sebebiyle olsa gerek, Kuzey Amerikalı kediseverleri oldukça etkilemiştir. Tonkinese ırkı Britanyada özel bir ırk olarak tanınmasına rağmen Amerika'da Siamese ve Burmese 'den ayrı bir ırk olarak bilinmez. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Zeki, canlı ve insana bağlı bir yapısı vardır. Kendilerini temizlemede büyük bir titizlik gösterirler. Van kedisi iyi bir avcı olmanın yanısıra kendi isteğiyle suda yüzmeyi ve suyla oynamayı seven tek kedi türüdür. İyi bir arkadaş ve oyuncu olmakla beraber kucağa alınmaktan hoşlanmaz. Renkleri Gövde de beyaz renk olan tüyler özellikle kuyruk ve baş bölgesindeki sarı lekeleri ile Van kedisinin karekteristik rengini oluşturur. Tüy Bakımı Van kedisinin tüyleri Ankara kedisine oranla daha kısadır. Günlük olarak yapılan fırçalamalar yeterlidir. Yazın diğer kediler gibi tüy değişimi yaşar ve o dönemde tüyleri azalır. Tüyler kışın yeniden eski rengini ve şeklini alır Kökeni Türkiyede üretilen ve saf Türk kedisi olan bu ırkın anavatanı ve kökeni Van yöresidir. Van kedisi korkmadan suya girip yüzen tek kedi ırkıdır ve 1969 yılında saf kan kedi ırkı olarak kabul edilmiştir. Dünya üzerindeki kedi cinsleri arasında en doğal olan türlerden biri olarak tanınmaktadır. İlk kez bir ingiliz çift tarafından ingiltereye götürülmüş ve çoğaltılmış daha sonrada Avrupa'ya yayılmıştır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karakteri Tüm aile bireylerini sever ancak sadece bir kişiyi sahip olarak benimser. Sadece benimsediği bu kişinin kucağına gider ve kendini sevdirir. Genelde sessiz kedilerdir. Ancak bir ortama girerken kendini belli etmek istercesine mırmır benzeri karakteristik bir ses çıkarırlar. Sahip olarak benimsediği kişinin yanından ayrılmadığı için "uydu kedi" olarakta adlandırılan York Chocolate yabancılara karşı çekingen ve temkinlidir. İçgüdüleri iyi gelişmiştir, hareketli nesneler ve hareketli oyuncaklardan hoşlanır. Kucak kedisidir ve tüylerinin alt tabakası olmadığından allerjik değildir. Astımı olan insanlarda dahi allerji yapmadığı söylenmektedir. Şov yapmaktan ve izlenmekten hoşlanır. Ayrıca suya olan ilgisi oldukça fazladır. Kirli veya temiz olduğuna bakmazsızın lavabonun içindeki bulaşık suyuna, banyo küvetinin içine atlayabilir. York kedileri tutulmaktan ve kucaklanmaktan oldukça hoşlanan en ideal kucak kedileridir. Yorklar için ağır başlı ve uysal oldukları söylenemez, ancak zeki, aktif ve sevecen kedilerdir. Renkleri Parlak ve ipeksi olan tüyleri, çikolata, lila, beyaz -lila, beyaz - çikolata olarak dört renkte olabilirler. Düz renkli olanlarda göğüste bir parça beyaz renk bulunabilir. İki renkli olanlarda ise yüz, bacaklar, ayak ve göğüste beyaz renk bulunur. Yavruları açık renkli doğarlar ve daha sonra koyulaşır. Tüy Bakımı Kürkünün alt tabakası olmadığından, Persian gibi çift katmanlı tüy yapısına sahip olan diğer uzun tüylü ırklara göre, tüy bakımı ve taranması daha kolaydır. Haftada bir kez önce taranıp daha sonra fırçalanması yeterlidir. Kökeni Amerikan orjinli çiftlik kedileri ve Main Coon ırkından köken olan York Chocolate, New York şehrinde 1983 yılında keşfedilmiştir. Bir dükkan sahibinin, Blackie adındaki çiftlik kedisinin yavrularından Brownie' adlı kahverengi ve Minky adlı uzun siyah tüylü erkek yavrunun daha sonra çiftleşmesiyle doğan ve Cocoa adı verilen yavrunun, kahverengi kürkü ve vücudundaki güzelliği ile beğeni kazanması sonucu keşfedilen bu ırk York şehri ve renklerinden dolayı bu ismi almıştır. 1990 yılında CFF ve ACFA tarafından deneysel ırk olarak tanınmıştır. Yeni bir ırk olmasına karşın nadir bulunur. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder